Ö Harfi ile Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları
Ö harfiyle isim arıyorum ama aklıma bir şey gelmiyor diyorsanız işte sizlere hazırladığımız Ö harfi erkek bebek çocuk isimleri arkadaşlar.
Ö Harfiyle Başlayan Erkek Bebek Çocuk İsimleri
ÖCAL: Öç almaktan, intikal alan
ÖGEDAY: Çok akıllı, bilgili, Moğol hükümdarı Cengiz Han’ın oğlu
ÖKKEŞ: Erkek örümcek, bir dağ adı
ÖKMEN: Akıllı, zeki
ÖKMENER: Akıllı, yiğit
ÖKSEL: Akılla ilgili, zeka ile ilgili, ussal, akılsal
ÖKTEM: Yürekli, yiğit, güçlü, görkemli; ünlü
ÖKTEMER: Yürekli yiğit, güçlü yiğit, görkemli yiğit, ünlü yiğit
ÖKTEN: Güçlü, yiğit
ÖMER: Dirlik, canlılık yaşam gücü
ÖMÜRCAN: Yaşam boyu süren dostluk
ÖNAL: Daima önde olmak
ÖNALAN: Önce davranan, önde giden, başa geçen
ÖNCEL: Birine göre kendinden, önce gelen, selef; yol açan, yol gösteren
ÖNCÜ: Önder, yol gösteren, önde giden, bir işte yol açan
ÖNCÜER: Önde giden yiğit, öncülük eden yiğit
ÖNDER: Lider, yönetici, şef
ÖNDERSARP: Ulaşılması zor lider
ÖNEL: Bir işin yapılması için verilen süre
ÖNEM: Bir şeyin nitelik ya da nicelik yönünden değeri olma durumu, değer
ÖNER: Önde gelen yiğit, önde giden erkek
ÖNGÖR: Önceden gör, ilerde olacakları sez
ÖNGÖREN: Önceden gören, önceden kestiren
ÖNGÜN: Önemli bir günün ya da bir bayramın öncesindeki gün, arife
ÖNOL: Önderlik et
ÖNSEL: Hiçbir denemeye dayanmadan, yalnızca akıl yordamıyla
ÖNSOY: Önde gelen soy
ÖNUMUT: Önde gelen umut, ilk umut
ÖRSAL: Örsü al
ÖRSAN: Örsü an
ÖRSEL: Örs gibi sağlam el
ÖRSKAN: Sağlam kan, örs gibi sağlam kan
ÖVER: Bir kimsenin ya da bir şeyin iyiliklerini söyleyebilerek onun değerini belirtir
ÖVÜŞ: Birinin iyiliklerini söyleyerek beğenildiğini belirtme, Övme biçimi, övme yolu
ÖYMEN: Uğurlu, talihli
ÖZ: Bir kimsenin benliği, içsel varlığı; bir şeyin temel öğesi (mecaz olarak) ana nokta, can alıcı nokta
ÖZAK: Özü ak, özü beyaz, ak öz, beyaz öz
ÖZAKAY: Özü ak ay, özü beyaz ay
ÖZALP: Özü yiğit, öz yiğit
ÖZBAY: Özü zengin
ÖZBERK: Özü sert, özü sağlam
ÖZBEY: Özü bey
ÖZBİLGİN: Bilgin kimse, özce bilgili kimse
ÖZBİR: Özü sözü bir, doğru özlü
ÖZÇELİK: Özü çelik olan kimse, sağlam özlü
ÖZÇETİN: Özü çetin olan kimse, çetin kimse
ÖZÇEVİK: Hemen durum alabilen kimse, çevik kimse
ÖZDEĞER: Değerli kimse, özü değerli
ÖZDEM: içsel varlığım olan özü demir olan, demir özlü
ÖZDEMİR: Gerçek, özlü demir
ÖZDİLEK: İçten dilenen şey, içsel dilek
ÖZDİLP: Özü dilli, tatlı dilli
ÖZDİNÇ: Dinç kimse, özü dinç
ÖZDOĞA: Özce doğaya benzeyen kimse
ÖZDOĞAL: Özce doğaya uygun, doğal kimse
ÖZDOĞAN: Özce şahin gibi olan kimse
ÖZDOĞRU: Doğru kimse, özü doğru
ÖZDURU: İçsel varlığı duru kimse, temiz kimse
ÖZDURUL: İçsel varlıkça durulaş, özünü durulaştır, duru özlü ol
ÖZEK: Ağacın, bitkinin içi, özü, çalışkan, güç, soluk, nefes, okla Boyunduruğu birbirine bağlayan demir
ÖZEL: Yalnız bir tek şeye, bir ereğe ya da kimseye ayrılmış olan; her Vakit görülenden ayrı, alışılmıştan
ÖZER: Özü er olan
ÖZERCAN: Özce erkek olan sevgili kimse, yiğit ve sevgil kimse
ÖZERDAL: Özce yiğit ve dal gibi kimse
ÖZERDEM: Özce erdemli kimse, özce iyilikçi, alçak gönüllü kimse
ÖZERK: Kendi kendini yöneten
ÖZERKİN: Özgür kimse, özerk kimse
ÖZEROL: Özce yiğit ol
ÖZERTAN: Özce şafak vakti gibi olan
ÖZERTEM: Özce erdemli kimse, iyilikçi, alçak gönüllü
ÖZGEBAY: Yaradılışça başka ve zengin kimse
ÖZGEER: Yaradılışça başka olan yiğit
ÖZGENALP: Özgür yiğit
ÖZGENÇ: Genç kimse, özce genç
ÖZGENER: Özgür yiğit
ÖZGER: Özge er, başka er, özge yiğit
ÖZGÜÇ: Özü güçlü
ÖZGÜLEÇ: Güler yüzlü kimse, özü güleç
ÖZGÜNER: Hiç kimseye benzemeyen yiğit
ÖZGÜNEŞ: Güneş gibi kimse, özü güneş
ÖZGÜRCAN: Özgür kimse, başkasının kölesi olmayan can, hür can
ÖZGÜREL: Özgürce iş gören el
ÖZGÜVEN: İnsanın kendine inanma duygusu, insanın kendi özüne duyduğu güven
ÖZHAN: Han soyundan gelen
ÖZİLTER: Özü yurdu savunan
ÖZİNAL: Özü inanç verici
ÖZİNAN: Özü inandırıcı
ÖZKAN: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
ÖZKAYA: Özü kaya, özü sağlam
ÖZKER: Sağlam, sağlıklı, er; temiz yürekli yiğit, yardımsever
ÖZKUT: Uğurlu kimse, özü kutlu
ÖZKUTAY: Uğurlu ay gibi kimse, özü uğurlu
ÖZKUTLU: Özü uğurlu, kutlu kimse
ÖZLEK: Toprağın özlü, verimli yeri; zaman; doğaüstü güç
ÖZLÜ: Özü olan, öz bölümü çokça olan; özleşmiş olan; içten gerçek
ÖZLÜER: Özü olan yiğit
ÖZMEN: Özlü kimse, içten kimse
ÖZMUŞTU: Özü müjde olan kimse
ÖZMUT: Mutluluk veren
ÖZOĞUZ: Tam Oğuz olan
ÖZOK: Özü ok gibi doğru kimse, doğru özlü kimse
ÖZOL: Bir şeyin en güçlü bölümü ol
ÖZOZAN: Özü olan kimse, şair kimse
ÖZÖNDER: Gerçek önder olan kimse
ÖZPEKER: Özü sağlam yiğit
ÖZPOLAT: Özü çelik gibi yiğit
ÖZSOY: Özü temiz, soylu kimse
ÖZTAN: Gerçek şafak
ÖZTAŞ: Özü taş, taş gibi sağlam kimse
ÖZTEK: Eşi benzeri olmayan kimse, özü tek olan
ÖZTEKİN: Biricik kimse, benzeri olmayan kimse; öz şehzade, tam bir şehzade
ÖZTİMUR: Özü demir olan, öz demir
ÖZTİN: Gerçek ruh, öz ruh
ÖZTİNER: Gerçek ruh olan yiğit
ÖZTOK: Her şeye doymuş kimse, özü tok
ÖZTUNA: Gerçek Tuna Irmağı
ÖZTUNÇ: Tunç gibi sağlam kimse, özü tunç
ÖZTÜRK: Gerçek Türk; özü Türk, öz Türk
ÖZÜAK: Temiz özlü kimse
ÖZÜDOĞRU: Doğru kimse, doğru özlü
ÖZÜPEK: Sağlam kimse
ÖZÜTOK: Her şeye doymuş kimse
ÖZVEREN: Kendi özünden veren kimse, özverili
