Orucu Bozmayan Şeyler
Sizler için orucu bozan şeylerin neler olduğunu maddeler halinde bir araya getirdik. İşte orucu bozan şeyler.
Bu sayfada
- İşte Orucu Bozmayan Durumlar
- 1. Oruçlu olduğunu unutarak; yemek ve içmek.
- 2. Bir suya dalıp kulağına su kaçmak.
- 3. Kendi isteği olmayarak boğazına toz ve duman girmek.
- 4. Kendi isteği olmayarak kusmak.
- 5. Kendiliğinden içeriden gelen kusuntu yine kendiliğinden içeriye gitmek.
- 6. Uyurken ihtilâm olmak (yani uyurken cünüplük hali meydana gelmek).
- 7. Dokunma ve öpme olmadan sadece bakmak veya düşünmek sebebiyle boşalmak.
- 8. Karısını sadece öpmek.
- 9. Geceleyin cünüp olduğu halde sabaha kadar yıkanmayıp gündüz yıkanmak.
- 10. Dişleri arasında sahur yemeğinden kalan nohut miktarından az olan kırıntıyı yutmak.
- 11. Ağzındaki tükürüğü yutmak.
- 12. Ağzına gelen balgamı yutmak.
- 13. Kafasından burnuna gelen akıntıyı içine çekip yutmak.
- 14. Ağzına aldığı (meselâ dişine koyduğu) ilacın tadı boğazına varmak.
- 15. Erkeğin tenasül organına ilâç veya su akıtmak.
- 16. Göze ilâç damlatmak.
- 17. Kan aldırmak.
- 18. Gözlerine sürme çekmek.
- Kaynaklar
Orucu bozmayan şeyler sayfasında, oruç tutarken orucu nelerin bozacağı açıklanmıştır. Aşağıda, orucu bozmayan durumlar nelerdir? maddeler halinde listelenmiştir.
Ramazan ayının en merak edilen konularının başında orucu bozmayan şeylerin neler olduğudur. Bir çok insan bu konuları bildiği halde emin olmak için her sene tekrar araştırırlar. Bizde bu yazıda sizler için orucu bozmayan halleri bir araya getirdik.
İşte Orucu Bozmayan Durumlar
1. Oruçlu olduğunu unutarak; yemek ve içmek.
Peygamber Efendimiz söyle buyurmuştur: “Bir kimse oruçlu olduğunu unutarak yer, içerse orucunu tamamlasın, (sakin) bozmasın. Çünkü onu, Allah (cc) yedirmiş, içirmiştir.1“
Unutarak yiyip içerken oruçlu olduğunu hatırlarsa hemen ağzını boşaltıp yıkar ve oruca devam eder. Oruçlu olduğunu hatırladıktan sonra boğazından aşağıya bir şey geçerse orucu bozulur. Bir kimse unutarak yiyen bir oruçluyu gördüğünde eğer güçlü kuvvetli olup oruca dayanabilen bir kişi ise, oruçlu olduğunu kendisine hatırlatır, zayıf ve güçsüz bir kişi ise hatırlatmaz.
2. Bir suya dalıp kulağına su kaçmak.
Kulak ile boğaz arasında bir kanal bulunmaktadır. Ancak kulak zarı bu kanalı tıkadığından, su boğaza ulaşmaz. Bu nedenle kulağın yıkattırılması orucu bozmaz. Ancak kulak zarının delik olması durumunda, kulak yıkattırılırken suyun mideye ulaşması mümkündür. Bu itibarla, yıkama sırasında suyun mideye ulaşması hâlinde oruç bozulur.2
3. Kendi isteği olmayarak boğazına toz ve duman girmek.
İnsanın boğazına toz yada duman girmesi kendi isteği dışında gelişen bir olay ise oruç bozulmaz.
4. Kendi isteği olmayarak kusmak.
Miktarı ne olursa olsun kendiliğinden gelen kusuntu orucu bozmaz. Aynı şekilde mideden ansızın ağza yükselip tekrar mideye dönen şeyler de oruca zarar vermez. Kişinin kendi isteği ile ağız dolusu kusması hâlinde ise oruç bozulur.
Hz. Peygamber (s.a.s.), “Oruçlu kimse kendisine hâkim olamayarak kusarsa ona kaza gerekmez. Her kim de kendi isteği ile kusarsa orucunu kaza etsin.” buyurmuştur.3
Bununla birlikte, kustuğu için orucu bozuldu zannıyla yemeye içmeye devam eden kimsenin orucu bozulur. Böyle bir kimseye keffâret değil, gününe gün kaza gerekir.4
5. Kendiliğinden içeriden gelen kusuntu yine kendiliğinden içeriye gitmek.
6. Uyurken ihtilâm olmak (yani uyurken cünüplük hali meydana gelmek).
Oruçlu iken rüyada ihtilam olmak orucu bozmaz, gusletmeyi geciktirerek cünüp olarak sabahlamak da oruca bir zarar vermez5. Ancak guslü sabah namazı vaktinin çıkmasına kadar ertelemek günahtır. Çünkü bu durumda namaz terk edilmiş olur. Nitekim Hz. Peygamber’in (s.a.s.) Ramazan’da imsaktan sonra sabah namazı vakti içinde yıkandıkları bilinmektedir.6
7. Dokunma ve öpme olmadan sadece bakmak veya düşünmek sebebiyle boşalmak.
Şafii ve Hanefi mezhebi: düşünce ve bakmaktan dolayı meni veya mezi akması orucu bozmaz. Şafiilerde ki diğer görüş ise: eğer bir şahıs bakmakla meni akıtmaya alışmış veya tekrarlı nazar ederde meni akarsa o halde orucu bozulur.
Maliki ve Hanbeli mezhebi: sürekli bakmakla meninin akması orucu bozar. Çünkü haz aldığı bir eylemle akıtmadır, bu sonuçtan kendini engelleyebilir. Düşünceden dolayı meni akması ise maliki mezhebinde orucu bozar, hanbelilerde bozulmaz çünkü bundan kaçınmak mümkün değildir.
8. Karısını sadece öpmek.
Oruçlu olan kimse orucu bozacak şeylerden kaçındığı gibi orucun sevabını azaltacak şüpheli durumlardan da kaçınmalıdır. Ramazan’da oruçlu olduğunu bile bile cinsel ilişkide bulunmakla oruç bozulur, hem kaza ve hem de keffâret gerekir.7
Eşlerin birbirlerini öpmeleri veya sarılmalarıyla oruçları bozulmaz. Ancak bu durumda boşalma meydana gelirse oruç bozulur ve güne gün kaza gerekir.8
9. Geceleyin cünüp olduğu halde sabaha kadar yıkanmayıp gündüz yıkanmak.
10. Dişleri arasında sahur yemeğinden kalan nohut miktarından az olan kırıntıyı yutmak.
11. Ağzındaki tükürüğü yutmak.
Ağız, bedenin içi sayılacağından dolayı tükürük yutmak, insanın içindeki necasetin mideden bağırsağa geçmesinden farksız bir durum olarak kabul edilir. Bu sebeple ağızdaki tükürüğü yutmak orucu bozmaz. Ağzından dışarı çıkıp tamamen ayrılan tükürüğü tekrar yutmak orucu bozar.
12. Ağzına gelen balgamı yutmak.
Balgam, vücutta salgılanan doğal bir salgı olduğundan dolayı, Hanefi mezhebine göre balgam yutmak orucu bozmamaktadır.
13. Kafasından burnuna gelen akıntıyı içine çekip yutmak.
14. Ağzına aldığı (meselâ dişine koyduğu) ilacın tadı boğazına varmak.
15. Erkeğin tenasül organına ilâç veya su akıtmak.
16. Göze ilâç damlatmak.
17. Kan aldırmak.
18. Gözlerine sürme çekmek.
Bu saydığımız şeylerin hiçbirisi orucu bozmaz.
Kaynaklar
- Buhârî, Savm, 26 [1933]; Müslim, Sıyâm, 171 [1155] ↩︎
- Diyanet: https://kurul.diyanet.gov.tr/Cevap-Ara/498/kulagin-yikattirilmasi-orucu-bozar-mi ↩︎
- Ebû Dâvûd, Savm, 32 [2380]; Tirmizî, Savm, 25 [720] ↩︎
- İbnü’l-Hümâm, Fethü’l-kadîr, 2/334-335; el-Fetâva’l-Hindiyye, 1/205 ↩︎
- el-Fetâvaî-Hindiyye, 1/200; İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, 2/400 ↩︎
- Buhârî, Savm, 25 [1930-1931]; Müslim, Sıyâm, 76 [1109] ↩︎
- Buhârî, Savm, 30 [1936]; Müslim, Sıyâm, 81-84 [1111]; Ebû Dâvûd, Savm, 37 [2393]; İbn Mâce, Sıyâm, 14 [1671] ↩︎
- Merğinânî, el-Hidâye, 1/120 ↩︎