Kafiyeli Sözler: Kısa ve Komik Kafiyeli Laflar
Sizin için en komik ve kısa kafiyeli sözler hazırladık. İşte sevgiliye yada istediğiniz kişilere yollayacağınız aşk konulu kafiyeli laflar.
Kafiyeli Sözler
Kafiye değil redif senin yaptığın. Bariz ortada yanlış yola saptığın. Senin gibi keko dolu bir yığın, bu barlardan sonra git mağarana sığın.
Ağır geliyorsa yaşam, ver kurutalım paşam.
Amacın ne anlamadım? Boş laf yaptın, ben de çaktım.
Her kafadan bir ses çıkmış. Önemli olan laf koymakmış.
Karşındaki senin gibi korkak değil. İmzama bak, sonra da önümde eğil.
Ördü kader ağlarını, kırdı yine kollarımı.
Elimiz ağır tartmaz hiçbir terazi. Önüme gelen koşuşturur olur arazi.
Sen bana nefes, ben sana herkes.
Ben şimdi giderim. Yarın gelir seni ezerim. Şimdi tadını çıkar, yarın seni de üzerim.
Körebe oynamak gibiydi aşk. Hepimiz kördük, ebemizi gördük.
Seviyen bu kadarmış, sorun bende değil sende. Önce bir bak aynaya bu tip yeterli mi sence?
Kendime yalan söyledim, yalnızım bunu ben istedim.
Bir sen eksiktin, yetmedi mi koyduklarım? Sana bir ömür yeter benim saydıklarım.
Geceler zehir, gelecek kara, uçasım gelir kanadım yara.
Seni bir yerlerden hatırlıyor gibiyim. Benle fazla uğraşma önce öper sonra gıdıklarım.
Sen benim adımı bile anamazsın. Bırak dost kalmayı artık düşmanım bile olamazsın.
Ölüm dediğin nedir ki; dönüşü olmayan tatil. Aşk dediğin nedir ki; gençliği olmayan katil.
Cahildim dünyanın rengine kandım. Hayale aldandım boşuna yandım.
Dost sanma şanlı vaktinde dost olanı. Dost bil zor anında elinden tutanı.
Tek tek anlayarak hatalarımı, sevmeye çalışıyorum yalnızlığımı.
Gece gece ne sözü ne lafı? Kafa bulmayın buldunuz safı. Gelin barış kahvesi içelim, şunu bilin ki ben sevmem falı.
Sevgi güzellik ister gülüm. Güzellik emek ister. Güzellik tende değil gülüm, yürekte ateş ister.
Herkes birbirine laf atar olmuş. Alemin kralını herkes unutmuş. Yiyorsa laf atın ergenler bana, ters domaltır düz girerim adam olun ha.
Kısa ve Komik Kafiyeli Sözler
“Şiirden daha siyah bir şey olmalı kelimelerde yoksa küfür kafiyeli söylenecek şehirde.”
Haydar Ergülen
Anlayan yok sözlerimden, Uyku firar gözlerimden.
Kaos başladı istiyorum kan. Düello yaparken sende bırakmam can. Gözüm görmüyor hayasız savaştan, adalet bulur yerini sen arkana yaslan.
Unutulur mu gökyüzü? Yitirir miyim bu gül yüzünü?
Sevmek bil ki doğmaktır yeni baştan, aşık oldum galiba yavaştan.
“Kitleler bizde kafiyeli sloganlarla eğitilir.”
Nihad Siris
Gel neredeysen gel yapamıyorum. Gel ayna da kendime bakamıyorum.
Laf sokarım derinden, aklın oynar yerinden.
Düş peşindeysen, düş peşime.
İçki yiğidi susturur, korkağı coşturur.
Bak şu çeşmeye su içecek tası yok. Kırma insan kalbini, yapacak ustası yok.
Rakıya verip anırma. Tütünü verip savurma.
Yanımda olması gerekenler zaten yanımda, defolup gidenler kimin umurumda.
Aptallarla tartışma, başkaları aranızdaki farkı anlayabilir.
Hayır dese de hayat, hep hayırlısı diyeceğim hayata inat.
Aşk için yeryüzünde uzaktan ötesi yok. En uzun gecelere şafaktan ötesi yok.
Ben bilirim ki tek yar, Yaradan’dır. Gerisi sadece yaralayandır.
Bir gün gelir herkes kendi yoluna gider. Her şey nasıl başladıysa öyle biter.
Akıl bir gemidir, fikir dümeni, kullandır kendini, göreyim seni.
Gözlerinin dokunduğu her mekan, memleketim. Bakıver de uzamasın gurbetim, esaretim.
Körebe oynamak gibiydi aşk. Hepimiz kördük, ebemizi gördük.
Kendime yalan söyledim. Yalnızım bunu ben istedim.
Bana benden olur, her ne olursa, başım rahat eder, dilim durursa.
Aynı değil her baharın çiçeği, dalı. Ellerini hangi su yıkar, ortalık malı?
Gönül ne kahve ister ne kahvehane. Gönül sohbet ister kahve bahane.
Sırtında uzun hırka gibi gece. Yârenlik etmez kaytarır hece.
Ne kadar bilirsen bil, söylediklerin karşısındakinin anlayabildiği kadardır.
“Ne gerek var kafiyeli cümleler kurmaya. Özledim işte, o kadar.”
İlhan Berk
İtimadı lütuf sanıp borca sarılma. Bir gün gelip istenecektir, sonra darılma.
Bak şu çeşmeye su içecek tası yok. Kırma insan kalbini, yapacak ustası yok.
Yanımda olması gerekenler zaten yanımda, defolup gidenler kimin umurumda.
Gel dese, gitmesem. Birer kahve alıp yürüsek sahil boyunca, o sussa ben dinlesem.
Sigaramın dumanı sen, ateşi ben olayım. Al beni buralardan, sadece senle kalayım.
Ye yağlığı iç suyu, dondurursa dondursun. Ye tatlıyı içme suyu, yandırırsa yandırsın.
Sen benim adımı bile anamazsın. Bırak dost kalmayı artık düşmanım bile olamazsın.
Seni öyle bir severim ki dengeni kaybedersin. Kiliseye girer, Selamün aleyküm dersin.
Ölüm dediğin nedir ki; dönüşü olmayan tatil. Aşk dediğin nedir ki; gençliği olmayan katil!
Söz bilirsen söz söyle, sözünden ibret alsınlar. Söz bilmezsen susta, seni bir adam sansınlar.
Dünya malı elde iken hep düşmanlar dost olur. Elde bir şey kalmayınca dost bile düşman olur.
Hani gözler vardır sözleri anlatır. Hani sözler vardır gözleri anlatır. Bir de aşk vardır seni anlatır.
Bu laflar sana kapak olsun, fena oturttum helal olsun. Tipin yok ki şeklin olsun, hadi canım yolun açık olsun.
Dost dediğin arkanda, hançeri vuracak beklemediğin bir anda. Gerçek dost yanında, sen akarsın kanında.
Ne arkamdan konuşanlara bakarım. Ne de beni çekemeyenleri takarım. Allah’a (cc) havale eder yoluma bakarım.
Umutlara kanma umutlar bir gün imkansızlaşır. Hayatı tozpembe yaşıyorum sanma her renk bir gün siyahlaşır.
Allah (cc) isterse bir kişinin işini, mermere bile geçirir dişini. İstemezse bir kişinin işini, muhallebi yerken kırar dişini.
Senin gibi bozukları kumbarada biriktirir, geleceği yatırım yaparım. Ha çok mu sıkıştım, hiç düşünmem hemen harcarım.
Yalnızlığın yalnızlığımla kafiyeli, alt alta yazdığımızda şiir, yan yana yazdığımızda öykü olurdu. Biz hiç yazmadık aşk oldu.
Ölüm dediğin nedir ki; dönüşü olmayan tatil. Aşk dediğin nedir ki; gençliği olmayan katil.
“Sen şimdi yazdığım şiirleri kendi üstüne alınıyorsun değil mi sevgili? Sana kafiyeli cümleler fazla gelir! Satır aralarındaki boşluklarda oyala kendini.”
Can Yücel
