10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri

10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri

10 Kasım’a yaklaştığımız şu günlerde Atatürk Haftası ile ilgili yazı isteyenler için öncelikle şiirler yazalım istedik.

Mustafa Kemal Atatürk’ün aramızdan ayrılışının 85. yıl dönümü dolayısıyla, 10 kasım Atatürk’ü anma haftası ile ilgili şiirler kısa olacak şekilde burada hazırlandı. Ayrıca yazımız içerisinde sizlerden gelenleri de eklemeye çalışacağız. Bunun için yorum bölümünü kullanabilirsiniz. Kısaca burada hem bizlerin ekledikleri hem de sizlerin yazdığı Atatürk Haftası 10 Kasım şiirleri yer alacaktır.

Tarihte Bir Büyük

Tarihte bir büyük onur bıraktı
Şimşekler misali çaktı Atatürk
Yurda giren düşmanların üstüne
Bir şahin misali aktı Atatürk

Güzel Ankara’yı başkent yapışı
Kocatepe’ye şahlanıp çıkışı
Türklüğün hükmüyle ordu akışı
Düşmanı denize döktü Atatürk

Vatan toprakların geriye aldı
Sulari der Türk gençliğine kaldı
Bütün dünya milletleri hep bildi
Ay yıldızlı bir bayraktı Atatürk

Aşık Davut Sulari

Mustafa Kemal’den Konuştuk

-Bir Nine Söyledi-

Anlatması güçtür oğul,
O ilk gençlik dünyamızın
Masal kahramanıydı.
O her genç kızın
Düşlerindeki altın saçlı yiğit,
Biliyorduk O’nun bastığı kara toprakta
Otlar yeşerecekti.

Anlatması güçtür oğul,
Bir kara duman sarmıştı yurdumuzu;
Dört koldan hain düşman sürüleri,
Dört koldan vahşet, keder.
Ama yitirmedik umudumuzu,
Biliyorduk mavi gözlü kahraman
Bir gün gelecekti…

Özker YAŞIN

Gaziye Tarih

Onu tarihe sorun, yoktur eminim bir eşi
O güneş yüzlü,güneş sözlü, güneşler güneşi
Sözü halkın dilidir, gözleri hakkın ateşi
O güneş yüzlü, güneş sözlü güneşler güneşi

Yurdu sarmıştı karanlık, onu yırtıp atan O
Soğuyan kanlara bir başka hareket katan O
Kararan gözleri bir lahzada aydınlatan O
O güneş yüzlü, güneş sözlü, güneşler güneşi

İnkılap ordusu nur ordusunun rehberidir
Milletin şehperidir, memleketin şehperidir
Onu beklerdi vatan bunca zamandan beridir
O güneş yüzlü, güneş sözlü güneşler güneşi

Ayrılıp Çankaya’dan Hazret-i Gazi geliyor
Saçının haznesi zulmetleri ok ok deliyor
Şehre kalbindeki tarihi alıp yükseliyor
Bu güneş yüzlü, güneş sözlü, güneşler güneşi

Yusuf Ziya Ortaç

Uyuyor

Alev olmuş yanıyor gözyaşımız
Bu hazin meşaleler üstünde,
Uyuyor en yüce can yoldaşımız
Böyle hicranlı tutuşmuş günde.

Uyuyor… Uykusu hiç bitmeyecek,
Ölü bir milleti var eyleyenin.
Onu makber bile incitmeyecek,
Ruhu tunçtur, gece yoktur diyenin.

Geceden doğru ışıklar saçarak,
Vatanın gündüzü, Türk’ün özü O,
Ölemez böyle sabah, böyle şafak,
Tarihin şan dolu en son sözü O.

Halit Fahri Ozansoy

10 Kasım

Yıl otuz sekiz On Kasım Perşembe
Hatırdan çıkmayacak bir sonbahar.
Sarsılıyor İstanbul yedi tepe,
Yaman esmiş Dolmabahçe’de rüzgar.
Gerçek olamaz, olsa olsa bir düş,
Dokuzu beş geçe Atatürk ölmüş.
Böyle toptan bir yas nerede görülmüş,
Beraber ağlıyoruz kurtlar, kuşlar.
Bu memlekete en çok hizmet eden,
Bu aşk ile dağlara gücü yeten,
On sekiz milyonun omzunda giden
Atam, Ankara sırtlarında yatar.

İlhan DEMİRASLAN

Atatürk

Baktı ki Memleket elden gidecek
Vatan toprağını ördü Atatürk
Düşündü buna kim dur diyecek
Türk’te ki o azmi gördü Atatürk

Topladı vatana âşık olanı
Durdurdu toprakta olan talanı
İşgalci düşmandan burda kalanı
Hepsini denize sürdü Atatürk

Cesaret O un özünde vardı
Esaret yaşantı gözünde dardı
Düşman istilası yüzünde ardı
Hain defterini dürdü Atatürk

Mahir Başpınar

Al Türkü

Yıl 1934
Al bir bıçak gibi duruyordum.
Yurduma girenleri
Bir bir, düş dağlarda yiğit,
Alınlarından, alınlarından,
Vuruyordum.

Binlerce bayrak dalgalanıyordu göklerde,
Kavaklarla, çınarlarla, başaklarla dimdik duruyordum.
Bir yeşilliğin yüreğime değen barışı kocamdı ama
Yeryüzü bir avuçtu.
Yeryüzünde kardeşlikten, sevgiden, erdemden,
Ülkeler kuruyordum.

Yıl 1934, Dolmabahçe’de,
Omzumda silah, al bir bıçak gibi duruyordum.
Atatürk geçiyordu, Dikkat! diye haykırdı komutan,
İşte ağzımda hâlâ, bitmez tükenmez,
Ben çağlar üzeri,
Al bir türkü uyduruyordum.

Fazıl Hüsnü Dağlarca

10 Kasım Atatürk Haftası İle İlgili Şiirler

O’nun Sesi

Söylüyor birer güneş yakarak bağrımızda,
Bir tarihi yolundan çevirecek sözleri.
Yirmi milyon bakışla ışıldıyor gözleri,
Toplayıp bir milletin bütün ümitlerini.

Bir kan gibi gezerek yurdun damarlarını
Bu ses bir yürek gibi her göğüste atıyor.
Bu ses yurdu sevgiden bir kolla kuşatıyor,
Doğmamış nesillerine kurutarak terini.

Çelikten bir set gibi dağıtarak rüzgârı
Aşacak üzerinden mesafeyle zamanın,
Yanacak ocağında yarın her fabrikanın
Ve bu sesle dönecek yarının motorları.

Yusuf Ziya ORTAÇ

Sen Varsın Atatürk’üm Her Şeyimizde

Bu gün yatağımdan hür kalkıyorsam
Ekmeğim ak suyum berraksa,
Ağaçlar çiçek açıyor
Topraklar ısınabiliyorsa,
Sesim gür çıkıyor
Özgür özgür bakabiliyorsam,
Sen varsın gözbebeklerimde
Sen varsın Atatürk’üm sen varsın.

Yazabiliyorsam gönlümce
Okuyabiliyorsam…
Kazabiliyorsam toprağımı
Gün ışığında çapa kürek elde,
Çalışabiliyorsam gece gündüz
Ekip biçebiliyorsam dileğimce,
Sen varsın yüreğimde
Sen varsın Atatürk’üm sen varsın.

M. Esat TOZKOPARAN

Sen ölmedin

Küçükler ağlıyor, büyükler ağlıyor
Ulusun başına karalar bağlıyor
Ölümün bak nasıl yüreği dağlıyor!

Mateme boğuldu kalk ta gör vatanı
Sevdiğin milleti bir daha gör, tanı!

Kalbimiz var dersek ondaki kan sensin!
Cismimiz var dersek içinde can sensin!
Ünümüz var dersek şeref sen, şan sensin!

Böyle der on sekiz milyonun vicdanı:
Ey fani dünyanın ebedi insanı!

Hayır sen ölmedin, işte göz yaşımız!
Saklıyor mukaddes adını başımız!
Sevgindir acunda en iyi aşımız!

Gönlümüz ülkünün sönmeyen volkanı
Ey fani dünyanın ebedi insanı!

Ahsen Gürtin

O’nsuz

Ah işte duyuyorum mesut günler içinden,
Sana “sevimli yüzün asla solmasın” diyen,
Bütün adınla dolu o coşkun şarkıları…

Sen öldüğün için mi şimdi bayraklar yarı?
Görüyorum ilk defa seni gördüğüm günü;
Altından, alkışlarla geçiyorsun bir takın.
O gün bana gelmiştin babamdan daha yakın
Meğer duyacakmışım bir sabah öldüğünü…
Meğer görecekmişiz bir sabah gidişini,
İstanbul’un önünden son defa geçişini…
Bizler seninle nasıl, ne kadar beraberdik,
Bizler ki az sıkılsak “O başımızda” derdik;
Nasıl yok bileceğiz o güzel güneş yüzü?
Ana, baba değil bu, bizler Ata öksüzü
Tatmadık, bilmiyoruz bu bambaşka yarayı,
Öğret bize Yarabbim ah O’nsuz yaşamayı!

Ziya Osman SABA

Mustafa Kemal’in Güvercin’i

Bir güvercin uçurdular İstanbul’dan Anadolu’ya,
Mustafa Kemal’in ellerinden hız alırdı.
Kınalı topuklarıyla lâcivert semalara
Büyük rüzgârla yükselir, alçalırdı.
Mustafa Kemal’in ellerinden hız alırdı.

Ateşli bahçelerde ötüşen kuşlar vardı,
Güvercin barış türküleri söylerdi her sabah.
Mustafa Kemal’i gördü mü dünyalar ona dardı,
Mavi kanatlarına işlenmedi bir günah
Güvercin barış türküleri söylerdi her sabah.

Bir yıl Ankara Kalesinde, bir yıl Rasattepe’de,
Edebi şarkılarla dalgalanan bayraktı.
Bir yıl Sakarya suyunda, bir Kocatepe’de;
İyilikle beslenmiş duygulu bir topraktı.
Ebedî şarkılarla dalgalanan bayraktı.

Mustafa Kemal’i öylesine severdi Güvercincik,
Mavisini gözlerinden, sarısını saçlarından almış.
Her sabah omzuna konup derdi ona: Kemalcik,
Daima insanlara dost elini uzatmış
Mavisini gözlerinden, sarısını saçlarından almış.

Arif Hikmet PAR

Dahi-i Teceddüd’e

Büyük gazâ, büyük zafer bu inkılâp!
Büyük gazâ tagallübe…
Büyük zafer taassub u teseyyübe
Gazâ-yı Mustafa Kemal

Evet, cehalete ilmin bu bir büyük zaferi.
Cihan – şümül olacaktır onun bu şaheseri!
Yarın bu seyre denir kahramanların seferi…
Kuvâ-yı Mustafa Kemal
Dehâ-yı Mustafa Kemal!

Abdülhak Hamid TARHAN

Türklük, Atatürk

Her yıl, 10 Kasım, saat dokuz suları,
Düşünür tek yürek Türkeli
Bu düdükler, bu sessizlik, bu saygı duruşu
Bir yanlışlık olmasın, sağ
O kadar bizimle ki!

Her yıl, 10 Kasım, saat dokuz suları,
Eğilmişken bütün başlar üzgün,
Birden kalkar yukarı dinç,
Madem ruhu Türklüğün,
Atatürk ölür mü hiç?

Oydu Mete’lerde, Oğuz Kağan’larda
Oydu Orhun Yazıtları’ndaki destan,
Oydu doludizgin şanlı ılgarlarda.
O kurtardı bizi her mutsuz çağda
Karşısında O’nu buldu her düşman.

Çökmedikçe üstümüzde mavi gök,
Göçmedikçe altımızda yağız yer,
Durdukça evren uzar gider uzayda,
Türklük,
Atatürk!

Behçet Necatigil

Atatürk

Uygarlık yolunda çağı açarak,
Barış mesajını verdi Atatürk.
Özgürlük ruhuyla koşup taşarak,
Engin gönüllere girdi Atatürk.

Kurtuluş destanı yazıldı kanla,
Bir ulus var oldu şerefle, şanla,
Al bayrak altında ağaran tanla,
Karanlığı yere serdi Atatürk.

Vatan bir bütündür, bölünmez dedi,
Türk adı, tarihten silinmez dedi,
Esaret altında ölünmez dedi,
Düşmanı denize sürdü Atatürk.

İlerlemek için çok çalışmayı,
Teknik bilgilere tez alışmayı,
Medeniyet ile hep buluşmayı,
Yıllar öncesinden gördü Atatürk.

Kanun hazırlarken batıya baktı,
İnsan haklarına hep sahip çıktı,
Harf devrimi yaptı, tabuyu yıktı,
Öz Türkçe konuşan erdi Atatürk.

Gençlik Ata için her şey demekti,
İlkesinin sırrı gerçek emekti,
Yüzyılın dâhisi, çağında tekti,
Bağımsız bir devlet kurdu Atatürk.

Nedim Uçar

İstiklal Savaşında Mustafa Kemal

Şöyle bir doğruldu Mustafa Kemâl
Kıratının üstünde göklere doğru
Dağlar arasından yükselen
Tunçtan bir heykele benziyordu.
Bakışları vardıkça mesafeler ötesine
Belliydi kaynaştığı gözlerinde
Masmavi okyanus dalgalarına benzer
Düşünce dalgalarının,

Zafer, diyordu da başka bir şey demiyordu,
Yüzünün bütün çizgileriyle bu kahraman
Hissetmişti zaferin kokusunu kırat bile
Yerinde duramıyordu.
Mağrurdu diğer atlara karşı
Bir Mustafa Kemâl taşıdığında üstünde
Dünyalara bedel.

Bir bakışı vardı tepelerden ovalara
İnan bir bakışı Mustafa Kemâl’in
Peşinden yürüyordu binlerce kahraman
O’nun zafere inandığı kadar zafere inanan binlerce insan.

Şöyle bir doğruldu kahramanlar kahramanı
Kıratının üstünde göklere doğru
Sabah oluyorken güneşin ilk ışıkları altında
Tunçtan bir heykele benziyordu.

Sabih ŞENDİL