Babalar Günü Şiirleri

En Güzel Babalar Günü Şiirleri Kısa

2019 Yılının babalar gününü kutlayacağımız güne sayılı zaman kala babamızı şiir yazarak yada ona onu ne kadar çok sevdiğimizi anlatacak cümleler söyleyerek bile sevindirebiliriz.

Babasını yeni kaybetmiş birisi olarak ona duyduğum özlemi anlatamam arkadaşlar. O yüzden lütfen babalarınızı sağlıklı ve başınızda oldukları zamanlarda öpün, sarılın, koklayın, doya doya içinize çekin o güzel kokusunu. Ellerini ayaklarını öpün, sizi en kızdırdıkları anlarda bile, of bile demeyin ne annenize ne babanıza arkadaşlar.

Son olarak anne yada babanızı kaybederseniz arkalarından dualarınızı eksik etmeyin, elinizden geliyorsa her gün onlara dua edin çünkü belkide çok ihtiyaçları vardır sizlerin dualarınıza. Neyse burada bazıları babalar günü şiirleri 2 kıta olsun bazıları 3 kıtalık hatta 1 kıtalık olsun demişler. Burada yayınladıklarımızın hepsinden inanın bana memnun kalacaksınız çünkü hepsi çok anlamlı.

Baba Diyordu Baba
Unuttum sanma seni, her duada adın var;
Dün oğlum, babasına, “baba” diyordu Baba! ..
Duvardaki resimde, bakışın var, yâdın var;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Sarılırken oğluma, aklıma geliyorsun;
Gözlerimde yaş olup, sinemi deliyorsun;
Özlemez olurmuyum, özledim, biliyorsun;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

“Baba” diyen kim varsa, gördüğümde ağlayıp;
Başa geldi ayrılık, karaları bağlayıp;
Sensiz olan gönlümü, yokluğunla dağlayıp;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Sen bulunmaz efsane, sen gönlümün sultanı;
Sen şu fâni dünyada, ömrümün tutar yanı;
Senden bir emanettir, taşıyorken bu canı;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Gidişin, emânetin, teslimiyet vaktiydi;
Gidişin, Yaradan’ın “tamam” diyen aktiydi;
En büyük mirasındı, ak alnımın naktiydi;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Ali Altınlı

Baba
Sakın ha aldırma çileye derde,
Bunları çok çabuk aşarsın Baba
Ağzından kötüsöz çıkmaz biryerde
Sen hep şerefinle yaşarsın Baba.

Şefkatle kol kanat açarken bize,
Ciğerde hastalığa almışsın vize
Yer yoktur kalbinde karabir ize
Sen hep şerefinle yaşarsın Baba.

Bizim üstümüzde çoktur emeğin
Herkesede yeter aşın yemeğin
Söze hakkıyoktur birkaç ineğin
Sen hep şerefinle yaşarsın Baba.

Duygularım katkat kabardı yine,
Sanki Dev sokmuşlar küçük bir ine
Çoğu değişirken parayı Dine,
Sen hep şerefinle yaşarsın Baba.

Şu anda birdöksem gönül bendimi,
İnanki dolupta taşarsın Baba.
Şerefsizler bir şey sansın kendini,
Sen hep şerefinle yaşarsın BABA.

Durmuş Karakuş

ÖZLEDİM SENİ BABA ŞİİRİ

Sığmazsın bilirim bir kaç mısraya,
Anlatmak isterim seni dünyaya,
Acelen neydiki uçtun semaya,
Mezarının başında ağlarım baba,

Gururu sevgiyi senden öğrendim,
Mis gibi kokunu özledim baba,
Bu kadar genç yaşta ölmemeliydin,
Hasretin ciğerimi deliyor baba,

Bu kadar acıya nasıl dayandın,
Sabırlı olmayı öğrettin baba,
Bu koca dünyaya neden sığmadın,
Geride bıraktın bizleri baba,

Hastane yolları kaderin oldu,
Yanında biz varız üzülme baba,
O kanser illeti ecelin oldu,
Mevla’dan ümitler kesilmez baba,

Sen gittin kimsemiz kalmadı şimdi,
Bizi terketmeye hakkın yok baba,
Dostum dediklerin düşmandır şimdi,
İyiki namerdi görmedin baba,

Ağlarım gizlice sensiz günlerde,
Faydasız bilirim ağlamak baba,
Yaşamak isterdin sende bizlerle,
Sensizken mutsuzuz inanki baba,

Sigaran elinde kaşların çatık,
Nasılda sevdiğini gizlerdin baba,
Bir dilim ekmeğe soğanı katık,
Çayıda çok fazla severdin baba…

Şenol Mersin

Babacığım seninle

Babacığım seninle,
Evimize can gelir.
Yürek dolusu sevgi,
Bize heyecan gelir.

Babacığım seninle,
Güven dolar evimiz.
Mutlulukla yıkanır,
Sevgiyle yüreğimiz.

Babacığım seninle,
Umutlar kucak kucak.
Doldurur evimizi,
Bizi sarar sımsıcak.

Babacığım seninle,
Apaydınlık yüzümüz.
Huzur bulur seninle,
Gecemiz, gündüzümüz.

Babacığım seninle,
Yarına umutluyuz.
Annemle kardeşlerim,
Seninle çok mutluyuz.

Rıfkı KAYMAZ

Baba Diyordu Baba….!

Unuttum sanma seni, her duada adın var;
Dün oğlum, babasına, “baba” diyordu Baba! ..
Duvardaki resimde, bakışın var, yâdın var;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Sarılırken oğluma, aklıma geliyorsun;
Gözlerimde yaş olup, sinemi deliyorsun;
Özlemez olurmuyum, özledim, biliyorsun;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

“Baba” diyen kim varsa, gördüğümde ağlayıp;
Başa geldi ayrılık, karaları bağlayıp;
Sensiz olan gönlümü, yokluğunla dağlayıp;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Sen bulunmaz efsane, sen gönlümün sultanı;
Sen şu fâni dünyada, ömrümün tutar yanı;
Senden bir emanettir, taşıyorken bu canı;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Gidişin, emânetin, teslimiyet vaktiydi;
Gidişin, Yaradan’ın “tamam” diyen aktiydi;
En büyük mirasındı, ak alnımın naktiydi;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..

Ali Altınlı

Babama Mektup…

Sevgi beslenmeye besin bulamaz
Saygı kaldırımda sızıyor baba!
Hakikat diline sahip olamaz
Zorbalık sokağı süzüyor baba!

Eksik değil, telefonu belinde
Islık dudağında şarkı dilinde
Marlbora cebinde, tespih elinde
Bakkallarsa ağıt yazıyor baba!

“Höt” değince aklı kısa karısı
Yüzü sarar renklerin en sarısı
Uçuverir yarım aklın yarısı
Yine de kraldır kızıyor baba!

Arı ballık bağı elde tutuyor
Refah atın kuyruğunda yatıyor
Güvercin keyfinden takla atıyor
Kurtlarsa perişan geziyor baba!

Güvendiğin dağa karlar yağıyor
Huzuru “hak” diye zulmet boğuyor
Arılar emiyor, kuşlar sağıyor
İşkence günbegün uzuyor baba!

Hukukun uzaya gittiği yerde
Çakalların koyun güttüğü yerde
Sevginin eriyip bittiği yerde
Saygı da kendini bozuyor baba!

El pençe divanda neye bu diyet
Haksızı haklamak değil mi niyet?
Bu kafa, bu izan ve bu zihniyet
Geleceğe kuyu kazıyor baba!

Zülfikar Yapar Kaleli

Söz Baba

Söz mü? Diye sormuştun
İşte cevap: Söz baba.
Belki hayal kurmuştun
Gerçek olsun? Söz baba.

Dökerek alın teri
Çıkartmalı eseri
İleri, hep ileri
Bakacağım? Söz baba.

Küçük deme yaşıma
Öğüt kattım aşıma
Altın tacı başıma
Takacağım? Söz baba.

Bayrak gibi al kanım
Vatana feda canım
Sel olup dört bir yanım
Akacağım? Söz baba.

Bırakmayıp peşini
Serip cehlin leşini
Hakikat ateşini
Yakacağım? Söz baba.

?Ümmetî?? derken Nebi
Olamam koyun gibi
Sözlerimi mıh gibi
Çakacağım? Söz baba.

Halil MANUŞ

Babalar için
Baba gibi can bulunmaz
Ağzımızda dildir baba
Temelsiz yuva kurulmaz
Sağlam temel beldir baba

Annem her gün ismin söyler
Gölgesinde gönül eyler
Başsız olmaz şehir köyler
Baş kentimiz ildir baba

Başımızda baş tacımız
Derde derman ilacımız
Meyveli bağ ağacımız
Bahçemizde güldür baba

Mutlu günde bayramımız
Onsuz olmaz ayranımız
Bereketli hep soframız
Çiçek arı baldır baba

Kördüğümü elsiz çözer
Gönlümüzde gizli gezer
Kalem gibi yazı yazar
Sevdamıza çöldür baba

Deryamıza gemi olur
Her limana uğrar durur
Önde gider yolu bulur
Kaptanımız mildir baba

Dertler üst üstte dizilir
Gam keder ile ezilir
Tuncay’a bakar üzülür
Açan kanat koldur baba

Tuncay Akdeniz

Oy Baba
Gezerim yalın ayak
Oy baba fakir baba
Yoksulluk biz ne yapak
Vay baba garip baba

Çorap, lastik parası yok
Oy baba işsiz baba
Metelikle arası yok
Ağzında dişsiz baba

Toprağın fukarası
Oy baba yoksul baba
Çayırı, yok tarlası
Vay baba yurtsyz baba

Bağırsan kimse duymaz
Oy baba sessiz baba
Derdine, derman olmaz
Mekansız yersiz baba

Kara, kara düşünmekle
Yılların geçti baba
Ecel dediğin, sonunda
Senide seçti baba

Murat Demir