Başkentin Ufkunda Şiiri

Cemal Safi’nin “Başkentin Ufkunda” şiiri, ayrılığın getirdiği derin acıyı ve özlemi, doğanın tüm güzelliklerine rağmen hissettiren etkileyici bir eserdir. Şair, sevgilisinden ayrılığın verdiği derin üzüntüyü, doğanın bile bu acıyı yansıttığını belirterek dile getiriyor. Şiirde, aşkın coşkusundan ayrılığın melankoliye dönüşümüne kadar geniş bir duygusal yelpaze sunulurken, okur, şairin iç dünyasına eşlik etme fırsatı bulur. İşte “Başkentin Ufkunda” şiiri sözleri:

Başkentin Ufkunda

Vakit sensiz geçen günün ertesi,
Sustu tüm kuşların şen şakrak sesi,
Zevk sefa mevsimi, yas neyin nesi?
Nedendir matem durup dururken?…

Titriyor şebnemler, gül üşür gibi,
Bülbüller derdimi bölüşür gibi.
Hayalin halime gülüşür gibi,
Kollarım boşluğu sarıp dururken…

Bendim mutluluktan uçan güvercin,
Düşler ülkesinden gelen habercin,
Avcılardan uzak bir yuva için,
Toz pembe hayaller kurup dururken…

Gel gör ki kaderin kara yelleri,
Yıktı gönlümdeki tüm emelleri,
Kapımın ecelin soğuk elleri,
Vakitli vakitsiz vurup dururken…

Aşk ne imiş görsen de dönsen de geri!
Ah! Bir gizli girsen de içeri!
Hasretin elinden kanlı hançeri,
Üstüme üstüme varıp dururken!….

Her akşam kaybolup gün batışında,
Beni arıyorum senin dışında,
Hasta kalbim hala her atışında,
Her nefeste seni sorup dururken!…

İçtim derdalan ‘ın ilk bardağını,
Sıklamen süslerken Elmadağı ‘nı.
Görüyor gibiyim kor dudağını,
Başkentin ufkunda durup dururken

Ayrıca bkz. Ankara şiirleri.

Evet sıra sizde: Sizde buradakilerden farklı ve yeni Ankara ile ilgili şiirinizi yazmak için aşağıdaki yorum bölümünü kullanabilirsiniz. Ya da buradan şiir kategorimize dönerek diğer şiirleri okuyabilirsiniz.