18 Mart Çanakkale Zaferi Şiirleri

18 Mart Çanakkale zaferi şiirleri kısa sayfamızda, ünlü ve amatör şairler tarafından yazılmış 18 Mart Çanakkale zaferi ile ilgili şiirler bulabilirsiniz.

Yer Çanakkale şiiri

Türklüğün toprağı vatan diyerek.
Al kanı döktüğü yer ÇANAKKALE.
Mehmet’in ölmeyi şeref bilerek.
Toprağa düştüğü yer ÇANAKKALE.

Denizler yol vermez her nidasıyla.
Gökler tutulmuştu cenk havasıyla.
Bulutlar ağlarken ölüm yasıyla.
Tarihin güldüğü yer ÇANAKKALE.

Dağlar secde etti her şehidime.
Analar yanardı mert yiğidime.
Gemiler inerken suyun dibine.
Bayrağın sevdiği yer ÇANAKKALE.

Ölmeyi emreder eşsiz komutan.
“Geçilmez” diyordu bu yüce vatan.
Türk’ün yardımcısı Ulu Yaradan.
Alemin bildiği yer ÇANAKKALE.

Turan Işık Hanak

Çanakkale şiiri

Çanakkale conk bayırı geçilmez,
Türk yüreği çelik olur ezilmez,
Bu toprakta hiç izinsiz gezilmez,
Çanakkale şehitlerin kucağı.

Kocatepe Atatürk’le yürüdü,
Şehit gazi düşmanları sürüdü,
Düşmanları Türk kokusu bürüdü,
Çanakkale Mehmetlerin diyarı.

Bırak Anafartalar söylesin,
Söylesin de bunu dünya dinlesin,
Dumlupınar gerisini söylesin,
Çanakkale kahramanlar diyarı.

Ümit Güngör

18 Mart Çanakkale şiiri

Çanakkale zaferini bir kez daha kutlar,
Bir kez daha bütün şehitlerimizi anarız.
Çanakkale’yi melekler kurtardı deniyor,
İşte bizler şimdi asıl bu masala yanarız.

Bu kafalar büyük Atatürk’ü yok sayar,
Kurtarıcı asker yerine melekleri koyar.
Sanki asker yoktu Ata komuta etmedi,
Meleklerin komutasındaydı Çanakkale.

Çanakkale tarihimizin büyük zaferiydi,
Atatürk başkomutan, askerler neferiydi.
Askerlerimiz orda, Atatürk her yerdeydi,
Kurtarıcı melekler Sarıkamış’ta neredeydi?

Savunduk Çanakkale’yi, kazma kürekle,
Önder Atatürk, ve onlarca aslan yürekle.
Kimileri gazi oldu fakat daha çoğu şehit,
Şehitler diyarı, şehit yatağıdır Çanakkale.

Ne cin ne melek, onlar kahraman askerdi,
Çanakkale, öylesine çok büyük bir zaferdi.
Bu zaferi hurafeciler hariç herkes gördü,
Kahramanlık abidesi 18 Mart Çanakkale.

Düşman bizden kalabalık silahları çoktu,
Ama vatanını savunanlarda korku yoktu.
Geçilmezdi Çanakkale, işte bu çok açıktı,
Yenilmezliğin simgesi,18 Mart Çanakkale.

Kazım Bükülmez

Benim Bayrağım şiiri

Al bayrağım şanıyla dalgalanıp duracak.
Başımızın üstünde sonsuza dek kalacak.
Çanakkale, Sakarya, Dumlupınar, İnönü.
Bacılara gelinlik, şehidime son örtü.

Neler gördü geçirdi, yine dalgalanıyor.
Onu yere atanlar bilsin ki aldanıyor.
Pis kanları düşmesin benim al bayrağıma.
Başka bayrak isteyen, gider başka toprağa.

Erol Akın

Çanakkale Geçilmez şiiri

Bir destandır yiğitlerin harman olduğu o yer.
Ay güneş ve yıldızlar hep bu bahçeye doğar.
Bayrağının uğruna yarabbi bu güzel vatan için.
O mis kokulu bahçede nice şehitler yatar.

O şehitler o yiğitler hepsi vatan kahramanıdır.
O kahreden mermiyi kucağına aldıran yaradanıdır.
Rahmet sana Koca Seyit rahmet isimsiz kahramanlar.
Görevi biz devir aldık rahat uyuyun vatan için yatanlar.

Bir destan yazdınız siz Çanakkale geçilmez.
Öyle bir destan ki bu tarihten de silinmez.
Sen yedi düvele bedelsin ey Türk oğlu Türk.
Çünkü senin atandır Mustafa Kemal ATATÜRK.

Mehmet Büyükdere

Can Çanakkale şiiri

Surların var şehitlerle örülmüş.
Kurbanın binlerce can Çanakkale.
Böyle asil millet nerde görülmüş?
Tarihe yazdırmış şan Çanakkale.

Dünya görmemiş ti böyle bir çağı.
Geçilmez yazıyor tarih yaprağı.
Avucuma alsam, sıksam toprağı.
Süzülür elimden kan Çanakkale.

Şahadet ediyor binlerce yatan.
Nasıl duygulanmaz seni anlatan.
En kutsal toprak sen, her yanın Vatan.
Edirne, Ardahan, Van Çanakkale.

Seni anlatmaya yetmiyor lisan.
Akıl iflas eder, delirir insan.
Bir daha taarruz ederse düşman.
Şehit kanlarıyla yan Çanakkale.

Hala nöbettedir yatan şehidim.
Cennet yeli gibi kokan şehidim.
Yarasından kanlar akan şehidim.
Sen tarihi böyle an Çanakkale.

Binali, Ülkemde hepimiz kardeş.
Nifak sokanların temeli kalleş.
Seninle ufukta kaybolur güneş.
Seninle ağarır tan, Çanakkale.

Binali Kılıç

Çanakkale Şehidi şiiri

Unutulmaz tarih dinleyin canlar,
Bastığın yerlerden fışkırır kanlar,
Çekildi silahlar boy kaldı hunlar,
Tarih yazdı Çanakkale şehidi.

Derdi şehit olmakmış her şeye değer,
Bilirmiş hak yolu istermiş meğer,
Sanki gök kubbeden mermiler yağar,
Tarih yazdı Çanakkale şehidi.

Sayısız melekler kanadı gerdi.
Mevla’m hikmetini haklıya verdi.
Bütün yurt taşları cephede birdi.
Tarih yazdı Çanakkale şehidi.

Bile bile göğüs gerdi yürüdü.
Düşman dik duruşu gördü eridi.
Türk askeri hedefine yürüdü.
Tarih yazdı Çanakkale şehidi.

Tekbir seslerini arşta dinletti.
Ayak sesleriyle yeri inletti.
Kan kırmızı al bayrağı gülletti.
Tarih yazdı Çanakkale şehidi.

Kurşunlar yetmedi değmekle bize.
Dönmedik cepheden yürüdük ize.
Bütün dünya gördü gerek yok söze.
Tarih yazdı Çanakkale şehidi.

Fatma Alageyik

Çanakkale şiiri

Yüzbinlerce şehit verdik.
Çanakkale geçilmedi.
Düşmanları yere serdik.
Çanakkale geçilmedi.

Ordumuzda mermi azdı.
Yalın ayak cephe gezdi.
Gece gündüz siper kazdı.
Çanakkale geçilmedi.

Bazen zor anlar yaşadık.
Kah sıkıştık kah gevşedik.
Denize mayın döşedik.
Çanakkale geçilmedi.

Sayıca düşmandan azdık.
Nice tuzakları bozduk.
Tarihlere destan yazdık.
Çanakkale geçilmedi.

Durmazoğlu bir ders alsın.
Dünyanın haberi olsun.
Bundan böyle herkes bilsin.
Çanakkale geçilmedi.
Durmazoğlu.

Nebi Durmazoğlu

On Sekiz Mart Çanakkale Zaferi şiiri

Düşman nihayet anladı, Çanakkale geçilmez.
Arkadaşım inat etme, bu yardan vazgeçilmez.
Bu vatanın toprakları, hiçbir zaman seçilmez.
Bu kefen, Çanakkale şehitlerine biçilmez.

Çanakkale Türkü, bütün dünyaya tanıttı.
Misyonerler gerçekleri, bil ki hep yanılttı.
Çanakkale, Müslümanlar için bir kanıttı.
Anzak kuvvetleri, nedense? Türkleri darılttı.

Bu vatanın evladı, geç kalma gez Çanakkale’yi.
O zaman çok iyi anlarsın, dans etmeyi baleyi.
Düşman, içeriden fethetmeye çalışıyor Kale’yi.
Anlarsınız gerçekleri görünce, Çanakkale’yi.

Akif’in dediği, Çanakkale şehitleri, bedrin askerleri.
Bu gelen, Türk askerlerin daima, hep ayak sesleri.
Tevhidi kurtarıyor, onun masum bakışları ve gözleri.
Çanakkalesiz ben olamam, artık bunu anla ey serseri.

Fikret Gürsoy

Çanakkale Şehitlerin Kucağı şiiri

Çanakkale şehitlerin kucağı,
Hak yoluna şehadetin ocağı,
Cennet bahçesinin tatlı sıcağı,
Çanakkale kan kaynıyor toprağın.

Çanakkale düşmanını boğuyor,
Mehmetlerim size Hilal doğuyor,
Fark eder mi dense hava soğuyor,
Çanakkale kan kokuyor toprağın.

Yetmişinde Veli dayı tığ gibi,
Yüklenince düşmanlara çığ gibi,
Boyladılar boğazların sığ dibi,
Yutuverdi Çanakkale boğazı.

Nusret gemi mayınları döşerken,
Alabora oldu düşman şişerken,
Ve Türk adını tarihe düşerken,
Düşman soluğunu Roma’da aldı.

Ümüt Güngör

—-

Çanakkale destanı şiiri

Çanakkale sen dünyada destansın.
Kınalı Mehmet’im sen bir arslansın.
Bayrakta ay yıldız diyar vatansın.
Çanakkale sen dünyada destansın.

Milyonlarca mermi birden yakıldı.
Bomba sırtında süngüler takıldı.
Cumhuriyetin temeli atıldı.
Çanakkale sen dünyada destansın.

Bir komutanın var eşsiz kahraman.
Düşmana vermedi ne el ne aman.
Mehmedim zaferlerin pek çok yaman.
Çanakkale sen dünyada destansın.

Ölmeyi emretti Mustafa Kemal.
O dünyada eşsiz o nu örnek al.
Zaferi kazandı Mustafa Kemal.
Çanakkale sen dünyada destandın.

Fuat Gürsoy

18 Mart Çanakkale şiiri

Bulutlar sarmıştı her yanı,
Kapkara bir geceydi,
Yağmur, bardaktan boşalırcasına,
Sağanak gibi yağıyordu,
Yedi düvelin gemilerinden yükselen,
Top, tüfek sesleri,
Her yanı inletiyordu,
Mustafa Kemalin askerleri,
Aslanlar gibi dövüşüyordu,
Ve Çanakkale kahramanca,
Düşmana selam veriyordu.

Kükrüyordu tepeden,
Mustafa Kemal,
Vatanıma ayak basacaksa düşman,
Yaşamanın ne gereği var,
En son nefer ölünceye kadar,
Dövüşeceksiniz aslanlar,
Görecek bütün dünya,
Ne aslanlar doğururmuş,
Emineler, Hatçeler, Ayşeler, Fatmalar.

Ali Osman Yılmaz

Çanakkale şiiri

Gün geçmiş, yıl geçmiş ne yazar.
Her karış torağında bin, şehit bir mezar.
Yeryüzünde yaşadıkça, tek dişi canavar.
Türk milleti aynı destanı yine yazar.

Sen rahat uyu ey şanlı şehit.
Gölgesinde gölgelen al bayrağın.
Hangi kem göz sana edebilir nazar.
Türk milleti aynı destanı yine yazar.

Yedi cihana yeter yazdığın destan.
Gök kubbe ay, yıldız sana verir selam.
Çanakkale’yi düşmana yaptın ya mezar.
Türk milleti aynı destanı yine yazar.

Dünya döndükçe Çanakkale yine geçilmez.
Kanınla suladın toprağı hangi canlı seni bilmez.
Sen yazdın cihana şanlı tarihi artık kim bozar.
Türk milleti aynı destanı yine yazar.

Şefik Aydemir

Zafer Türküsü şiiri

Yaşamaz ölümü göze almayan,
Zafer, göz yummadan koşana gider.
Bayrağa kanının alı çalmayan,
Gözyaşı boşana boşana gider!

Kazanmak istersen sen de zaferi,
Gürleyen sesinle doldur gökleri,
Zafer dedikleri kahraman peri,
Susandan kaçar da coşana gider.

Bu yolda herkes bir, ey delikanlı,
Diriler şerefli, ölüler şanlı!
Yurt için dövüşen başı dumanlı,
Her zaman bu şandan, o şana gider.

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

Çanakkale’de otuz bin şehit şiiri

Çanakkale’de otuz bin şehit,
Hepsi bir birbirinden yiğit,
Bundan sonrasını tarihler yazar,
Çanakkale de analar ağlar.

Derdim derdim garip halim,
Kanı içmiş dağlar sanki düşmanım,
Ne analar ne bacılar,
Çanakkale’de zaferler yatar.

Düşman pusu atmış Çanakkale yollarına,
Yol vermiyor dağlar nice yiğit aslanlara,
Yol vermesen küserim yara,
Deli gönlüm gitmek ister şanıyla.

Mermiler yağıyordu yağmur gibi yiğitlerimizin üstüne,
Ay yıldızlı bir bayrak dalgalanıyordu gök yüzünde,
Mekanınız cennet olsun ebediyette,
Çanakkale’de şehitler yatar diz dize.

Haydar Turan

18 Mart Çanakkale şiiri

Bulutlar sarmıştı her yanı,
Kapkara bir geceydi,
Yağmur, bardaktan boşalırcasına,
Sağanak gibi yağıyordu,
Yedi düvelin gemilerinden yükselen,
Top, tüfek sesleri,
Her yanı inletiyordu,
Mustafa Kemalin askerleri,
Aslanlar gibi dövüşüyordu,
Ve Çanakkale kahramanca,
Düşmana selam veriyordu.

Kükrüyordu tepeden,
Mustafa Kemal,
Vatanıma ayak basacaksa düşman,
Yaşamanın ne gereği var,
En son nefer ölünceye kadar,
Dövüşeceksiniz aslanlar,
Görecek bütün dünya,
Ne aslanlar doğururmuş,
Emineler, Hatçeler, Ayşeler, Fatmalar.

Ali Osman Yılmaz

Çanakkale Destan, Çanakkale İnsan şiiri

I
Hangi çılgın bu savaşın kurduysa kurgusunu;
Düşünmeliydi yok oluşun kaçınılmaz sonucunu.
Kolay değil inip gemilerden çıkmak tepeleri.
Kim gelirse bir daha; çok ağır öder bedelini.

Bir şafaktan kalma sarı saçlı çocuklar;
Şimdi yatıyor Anzak Koyu’nun mavi sularında,
Tarih nasıl yazılırmış öğrendiler;
Çanakkale topraklarında…
Yenilmiş; başları önde dönerken ülkelerine;
Ulus olma bilincini verdik;
Katık etsinler diye geleceklerine.

Denizin üstünden düşman geldiler;
Öldüler, toprağın altından dost gittiler.
Çanakkale Destan! Çanakkale İnsan!

II
Savaşta düşman, barışta dost olduk,
Anıtlar diktik, bayrak çektik; selama durduk.
Haber saldık: Söz verdik ölenlerin analarına,
“Ağlamayın! Silin göz yaşlarınızı,
Onlar sonsuza dek bizimle kalacaklar,
Mehmetçik ile yan yana yatacaklar,
Çocuklarınız-çocuklarımız;
Çanakkale topraklarında uyuyacaklar.”

O günden, bu güne kalan sarı saçlı çocuklar!
Bir daha gelirseniz denizlerimize:
Dost gelin! Getirin sevginizi gemilerinizle,
Biz yine orada olacağız kır çiçekleri ellerimizde.

Denizin üstünden düşman geldiler;
Öldüler, toprağın altından dost gittiler.
Çanakkale Destan! Çanakkale İnsan!
Toprak: Vatan! Altında yatan; Ölümsüz Atam!

Tevfik Yalçın

Çanakkale Gelibolu şiiri

Çanakkale Gelibolu,
Şehit dolu sağı solu,
Dört kıtaya nam salmıştır,
Türkün yiğit öncü kolu.

Çanakkale Çanakkale,
Şanla Dolu Çanakkale,
Bütün Dünya’ ya nam Saldın,
Atatürk’le Çanakkale.

Toprağında kan bulursun,
Gezip görüp can bulursun,
Dört dünyaya nam saldılar,
Şehit gazi selam olsun.

Anlatmaya dil çaresiz,
Aşk olur mu hiç yaresiz,
Dünyaya meydan okunan,
Conk durur mu hiç paresiz.

Anafarta ayaklandı,
Kapıları dayaklandı,
Şaşa kaldı koca dünya,
Şehit gazi ayaklandı.

Ümüt Güngör

Birlik şiiri

Cehennem olsa gelen, göğsümüzde söndürürüz.
Bu yol ki Hak yoludur, dönme bilmeyiz, yürürüz;

Düşer mi tek taşı sandın harim-i namusun,
Meğer ki harbe giden son nefer şehit olsun.

Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa,
Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa,
Bu altımızdaki yerden bütün yanardağlar
Taşıp da kaplasa âfakı bir kızıl sarsa,
Değil mi cephemizin sinesinde iman bir;
Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir;
Değil mi ortada bir sine çarpıyor, yılmaz,
Cihan yıkılsa emin ol bu cephe sarsılmaz!

M. Akif ERSOY

Çanakkale şiiri

Uzaklarda bir ada var,
Halkına derler İngiliz,
Hem medeni, hem canavar,
Fendinden emin değiliz.

Doğrulukta Rus Kazağı,
Onun yanında sofudur.
Topu tutar dört bucağı
Denizlerin Moskofu’dur.

Budur en gizli emeli:
Müslümanlar uyanmasın!
Uçtan uca İslam ili
Kendine arpalık kalsın..

Allah(c.c) dedi: “Kabul olsun”.
Ümmetimin bedduası,
Dağılsın ordusu Rus’un,
İngilizlerin donanması..

Türk dedi: Demek yaradan
Kurtarmayı ister bizden;
Karaları Kızıl Rus’tan,
Denizleri İngiliz’den…

Türk köyünden kalktı geldi.
Hazırladı siperine…
Bu geliş ok gibi deldi,
İngiliz’in ciğerini.

Moskof dedi İngiliz’e:
Çanakkale aşılmalı;
Kızıl, Kara, Akdeniz’e
Hakimiz, anlaşılmalı…”

İngiliz, Fransalıyı,
Aldı beyaz kotrasına…
Tutmuşum sandı yalıyı,
Geldi Boğaz sefasına…

Beş Mart’ta iki donanma,
Kal’amıza saldırdılar…
Toplarımız coşkun suya,
Zırhlıları daldırdılar…

İngilizler korktu kaçtı,
Rus ümidi kesti artık;
Anarşistler bayrak açtı,
Rus ilinde düştü Çarlık…

Çok geçmeden birdenbire,
Parçalandı Rus ülkesi,
Sevinçle düştü tekbire,
Elli milyon Türk’ün sesi…

Ancak “Turan” hayal değil.
Hakikate döndü bugün…
Türk bilecek yalnız bir dil,
Bizim için bu düğün…

Çanakkale dört devlete,
Galebeye sen çevirdin!
Çar kölesi yüz millete,
İstiklali sen getirdin!

Senden ötürü bilsen daha,
Kurtulacak nice ülke…
Ne Afrika, ne Asya’da,
Kalmayacak müstemleke…

Çünkü nasıl karalarda,
Artık yoksa Rus zorbası;
Gezemeyecek deryalarda,
İngiliz’in donanması…

ZİYA GÖKALP

Olsaydım şiiri

O atlardan tekinin binicisi olsaydım.
Düşmana çalardım, basardım kılıcı.
O atlardan tekinin sürücüsü olsaydım.
Düşmana kan kusturur, bildirirdim acıyı.
Atlılar, giden atlılara katıldılar.
Atlılara katıldılar giden atlılar.
Nal seslerinde dünya titrer gibi.
Çanakkale ufkuna aktılar, aktılar.

O atlardan tekinin binicisi olsaydım.
Düşmana kan kusturur, bildirirdim acıyı.
O atlardan tekinin sürücüsü olsaydım.
Yok sayardım sancılı dünyayı.
Akından akına ben de koşardım.
Düşman tek tek düştükçe.
Yerimde duramaz oynayıp coşardım.
O atlardan tekinin binicisi olsaydım!

Atlılar, giden atlılara katıldılar.
Atlılara katıldılar giden atlılar.
Gördükçe kıskandım, tutamadım.
Atlılara katıldılar giden atlılar.
Atlılar, giden atlılara katıldılar.
Nal seslerinde dünya titrer gibi.
Çanakkale ufkuna aktılar, aktılar…

Oyhan Hasan BILDIRKİ

Çanakkale şehitleri şiiri

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o Arslan neferin.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer.

Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.
Kafa göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak
Vurulup, tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna ya Rab ne güneşler batıyor.

Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.

Mehmet Akif ERSOY

Bir yolcuya şiiri

Dur yolcu! bilmeden gelip bastığın
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.

Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda
Gördüğün bu tümsek, Anadolu’nda
İstiklal uğrunda, namus yolunda
Can veren Mehmet’in yattığı yerdir.

Bu tümsek, koparken büyük zelzele,
Son vatan parçası geçerken ele,
Mehmet’in düşmanı boğduğu sele
Mübarek kanının akıttığı yerdir.

Düşün ki, haşir olan kan, kemik eti
Yaptığı bu tümsek, amansız çetin
Bir harbin sonunda bütün milletin
Hürriyet zevkini tattığı yerdir.

Necmettin Halil ONAN