En güzel doğa şiirleri kısa sayfamızda, amatör ve ünlü şairlerden bu konu ile ilgili şiirleri bulabilirsiniz.
Bu Doğa Nasıl Doğa
Güneş doğmuş doğudan
İp atlar bizim Nurdan
Dökülür yapraklardan kırmızı elmalar
Sevinç içinde insanlar
Kuş uçar ağaca konar
Ağaç onlarca çiçek açar
Güneş gülümser bulutlara
Bulutlar güneşe gülene kadar
Tabiat ana, Tabiat ana
Ne güzel bu doğa
Ev bile gülümser insana;
İnsanda gülümser doğaya!
Yazan: Nurdan Şeker
Ormanlar
Ormanı temiz tutalım,
Yerlere çöp atmayalım,
Temiz hava istiyorsak,
Ormanları yakmayalım.
Bak ormanı yakmışlar,
Çakmağı çimene atmışlar,
Olay yerinden kaçmışlar,
İtfaiye çağırmamışlar.
Hayvanlar can çekişmiş,
Ağaçlar yere serilmiş,
Duman havaya kalkınca,
İtfaiye yetişmiş.
İtfaiye söndürmüş,
Fakat çok geçmiş,
Canlılar ölmüş,
Köylü üzülmüş.
Ağaçlar hava verir,
Besin verir, can verir,
Bunu bilmeyenler ise ,
Bunların sonunu getirir.
Yazan: Beyza Nur Çetin
Doğa
Nasıl gülsün, nasıl gülsün
Doğa sana nasıl gülsün
Hep durmadan tahrip ettin
Doğa sana nasıl gülsün
Denizini kirlettinse
Yeşilini katlettinse
Toprağını mahvettinse
Doğa sana nasıl gülsün
Hep ısınır vermez mola
Bak kuraklık çıktı yola
Çıkmadıysan sahip ona
Doğa sana nasıl gülsün
Durmaz verdi, hep sen aldın
De hadi bana sen ne verdin?
Hep aldınsa vermedinse
Doğa sana nasıl gülsün
Atomu sen yapmadın mı
Tutup ona atmadın mı
Büyük yanlış yapmadın mı
Doğa sana nasıl gülsün
Teknoloji deyip durdun
Ekolojik dengeyi bozdun
Onu çaresiz koydun
Doğa sana nasıl gülsün
Bak buzullar erir oldu
Doğal afetler gelir oldu
Anla artık isyanını
Doğa sana nasıl gülsün
Sanma sana olur köle
Bir baksana kuruyan göle
Döner oldu artık çöle
Doğa sana nasıl gülsün…
Yazan: Aydın İnan
Canım Yeşilim
Ben en çok yeşili seviyorum
Bazen bir engin deniz
Bazen ise bir çocuksu sevgi
Gözlerimi açar açmaz
Seni arar gözlerim
Renginin derinliklerinde
Çay bahçelerinde gezinirim
Yurdumun eşsiz yaylaları
Cennet gibi güzelim bağları
Ben yalnız seni düşünürüm
Seni senle yaşarım
Baktığım her noktada
Yeşilim seni ararım
Yazan: Emin Borazan
Dağlar
Yücesinde namlı namlı karın var,
Seni yaylayacak zamanım dağlar!
Başından aşmağa yoktur takatim,
Kalmadı dizimde dermanım dağlar!
Yağmur yağar, mor sümbüller bitirir;
Yel estikçe kokuların getirir.
Sarı çiçek sarvan kurmuş oturur;
Karışmış güller çimenin dağlar!
Sarı çiçek sallanıyor naz ile,
Dem sürerdim on beşinde kız ile,
Şimdi öksüz kaldım kırık saz ile,
Ah ettikçe tüter dumanım dağlar!
Yaz gelir, illerin çözülür, konar.
Güzeller suyundan içip de kanar.
Küpeler kulakta mum gibi yanar;
Gördükçe, artıyor imanım dağlar!
Karacaoğlan der ki: Çöktüm, oturdum;
Bağ bahçe diktim de meyve yetirdim.
Alnı top perçemli yavru yitirdim,
Bir köşende kaldı gümanım dağlar!
Yazan: Karacaoğlan
Ağaçlarımız
Ağaçlarda insanlar gibidir,
Seveni olur sevmeyeni,
Keserseniz ağlarlar,
Tıpkı dövülen insan gibi.
Ağaçlarda insanlar gibidir,
Onlarda çalışır durmadan,
Ve hepsi yararlıdır,
Örnek bir insan gibi
Yazan: Serenay
Doğa ve Ben
Gökyüzünde yıldız, yerde sıralıdır dağlar
Deniz uçsuz bucaksız tinde sonsuzluk sağlar
Ne kadar haz veriyor cana, bahçeler bağlar
Bugün çok mutluyum baş başayız doğa ve ben
Doğa denen olgu bizlere öyesine giz
Biriz hepimiz aslında hepimiz de biriz
Ne yalnızca sen, ben, o var, ne de biz, onlar, siz
Bilerek mutluyum, baş başayız doğa ve ben
İnsanlar cıvıl cıvıl yolda dolaşıyorlar
Çocuklar sudan korkup, kaçıp ağlaşıyorlar
Kimi dalmış denize, keyifçe yüzüyorlar
Arındım mutluyum, baş başayız doğa ve ben
Kimi dalmış derin düşünceye giz çözüyor
Kimi binmiş kayığa, suda zevkle geziyor
Kimi utangaç tavırla kendini gizliyor
Düşündüm mutluyum, baş başayız doğa ve ben
Kumla denen yerde dostlarla dinlencedeyiz
Gülen yüzlerle sohbetlerle eğlencedeyiz
Zaman mekan içinde dünden farklı yerdeyiz
Bunlarla mutluyum, baş başayız doğa ve ben
Deniz mavi görünür, bahçemiz yemyeşil çim
Zor günlerde belli olurmuş dost kim düşman kim
Aşığım doğaya ben bitmez ki asla sevgim
Severek mutluyum, baş başayız doğa ve ben
Zamanım özgürlük insanların beynindedir
Gelişen değişen her şey kendi seyrindedir Doğada her olgu oluşum devinimdedir
Sezdim ben mutluyum, baş başayız doğa ve ben
Yazan: Süleyman Zaman
Yaprak
Bir yaprak gördüm orda
Yırtılmış ve inceydi
Onu koşa koşa tuttum
Artık bir arkadaşım olmuştu
Zaten, tutmasaydım bir şey olmazdı
Çünkü kimse benimle arkadaş olmak istemez
Benim bir tek arkadaşım bile yok
Tabi bir tane var oda bir şeftali ağacı
Ona acıyorum hep bana şeftali vermek için,
Zorlanıyor, çaba harcıyor
A bir çocuk işte geliyor ama
Benimle arkadaş olmak istemez
Evet benimle arkadaş olmak için geliyor
Artık bir gerçek arkadaşım oldu
Islık
Yabanıl ot kokuları
getiriyor bir rüzgar
kıpırdatıyor suları
Belki sonbahar
vurgun yapamayacak
yol vermeyecek sular
Ve neşeli bir ıslık
tutturmuş şimdi doğa
nice acıya karşılık
Aşkı savunmada doğa
Yazan: Ahmet Telli
Ağaç Diyor Ki
Ağaç diyor ki
Ben küçücük bir ağacı
Yurdumun bir bahçesinde
Topraklar tüterken gölgem
Dallar da çiçeklensin de.
Her şeyimle yararlıyım,
İnsanoğluna dünyada,
Çiçeğim, yaprağım, gölgem
İri dallı zerdalimle.
Kuşlar mutlu şarkısını
Hep dalımda söylerler,
Şen arılar vızır vızır,
Kokuma koşup gelirler.
Sakın sakın dalımızı,
Çocuklar çekip kırmayın.
Çakınızla gövdemizde
Derin yaralar açmayın.
Yazan: Halim YAĞCIOĞLU
Ağaç
Gün bitti. Ağaçta neşe söndü.
Yaprak ateş oldu. Kuş da yakut.
Yaprakla kuşun parıltısından
Havzın suyu erguvana döndü
Yazan: Ahmet Haşim
Kelebek
İlkten bir tırtıl
Yerlerde sürünen
Büyür büyür
Bir Bakmışsın
Güzel bir kelebek olmuş
Rengarenk renklerin
Farklı çeşit türlerin
Bazen büyük bazen küçük
İşte o sensin kelebek
Dünya’ya güzellik verirsin
Bitkilere renk saçarsın
Ama bir gün yaşarsın
İşte o sensin kelebek
İlkten çirkinsin
Sonra güzelleşirsin
Dünyaya renk saçarsın
İşte o sensin kelebek
Yazan: Mert Sarper Ayyıldız
Doğa
Doğa, şarkısını söylemeye başladı
Yeşillere büründü ormanlar
Mavi elbisesini giydi sevgili deniz
Doğa, ilahisini dillendirmeye başladı
Çeşit çeşit türde hayvan
Renkli renkli yerde bitki
Doğa, kavuşmak için açtı bağrını
Sevdiğini barındırdı yüzyıllarca
Sevmediğini ezdi geçti bir çırpıda
Doğa, verilen güçleri sahiplendi
Kabul edeni yaşattı sorunsuzca
Resti çekenin, bakmadı gözyaşına
Doğa, sevda yüklü analar gibiydi.
Yeri geldi, merhametini gösterdi
Yeri geldi, kırdı, yıktı, geçirdi.
Doğa, İlah’ın kurduğu eşsiz mekan
Milyonlarca yıldır devam eden hazine
Kim yaşadı, kim yaşıyor, kim yaşayacak?
Yazan: Abdülhamit Aydın
Ağaç Sevgisi
Kucak açarsın herkese,
Bu dost, şu düşman demeden.
İyilik yaparsın herkese,
Bir karşılık beklemeden.
Güzel yurdumun süsüsün,
Bulutlara dal uzatan.
Kuru, yeşil örtüsün,
Gölge veren, dal uzatan.
Ne kadar çok çeşidin var,
Elma, armut, meşe, kavak.
Tatsız geçer sensiz bahar,
Sensiz toprak olur kurak.
Yazan: Pelin Erşin
Kısa Kısa Doğa Şiirleri Dörtlükleri
Sıradağlar bulutlarla sıvanır
Çiçek açar yaseminler baharda
Yeşil doğa uykusundan uyanır
Gelincikler serpiliyor kırlarda..
Karış karış çimen olur ovalar
Bal özü toplar, gezer arılar
Dört bir yanı sarar, güzel kokular
Yeşil doğa canlanıyor baharda..
Ağaçlarda yeni yeni fidanlar
Sarılır ezik çürük yaralar
Güneş ile dilleniyor sabahlar
Yeşil doğa canlanıyor baharda..
İnsanlar doğaya iyi baksınlar
Yeşildir tabiat güzeldir doğa
Çevresine türlü çiçek eksinler
Yeşildir tabiat güzeldir doğa
Deryalar denizler nehirler taşar
Güneş yağmur ile döngüler başlar
Göller akarsular yağmurla coşar
Yeşildir tabiat güzeldir doğa
Çevresine güzel kokular saçar
Etrafında türlü çiçekler açar
Gökyüzünde yıldız, yerde sıralıdır dağlar
Deniz uçsuz bucaksız tinde sonsuzluk sağlar
Ne kadar haz veriyor cana, bahçeler bağlar
Bugün çok mutluyum baş başayız doğa ve ben
Doğa denen olgu bizlere öyesine giz
Biriz hepimiz aslında hepimiz de biriz
Ne yalnızca sen, ben, o var, ne de biz, onlar, siz
Bilerek mutluyum, baş başayız doğa ve ben
İnsanlar cıvıl cıvıl yolda dolaşıyorlar
Çocuklar sudan korkup, kaçıp ağlaşıyorlar
Kimi dalmış denize, keyifçe yüzüyorlar
Arındım mutluyum, baş başayız doğa ve ben
Nasıl gülsün, nasıl gülsün
Doğa sana nasıl gülsün
Hep durmadan tahrip ettin
Doğa sana nasıl gülsün
Denizini kirlettinse
Yeşilini katlettinse
Toprağını mahvettinse
Doğa sana nasıl gülsün
Hep ısınır vermez mola
Bak kuraklık çıktı yola
Çıkmadıysan sahip ona
Doğa sana nasıl gülsün
Durmaz verdi, hep sen aldın
De hadi bana sen ne verdin?
Hep aldınsa vermedinse
Doğa sana nasıl gülsün
Her yerinde ayrı güzellik vardır
Doğa ne güzeldir ağaç ne güzel
Gölgesi serindir meyvesi boldur
Doğa ne güzeldir ağaç ne güzel
Soğuk suyu temiz havası ile
Dağları yaylası ovası ile
Kurdun kuşun nice yuvası ile
Doğa ne güzeldir ağaç ne güzel
Balıklara vatan denizi gölü
Çağlayarak akar ırmağı seli
Yurdumun bahçesi çiçeği gülü
Doğa ne güzeldir ağaç ne güzel
Ağaç bir servettir değeri sonsuz
Yaşam olsa bile tat olmaz onsuz
Nefes alıp verir sanma ki cansız
Doğa ne güzeldir ağaç ne güzel
Doğa Ana
Doğa Ana!
şimdi kucağında o
incitme sakın
kurda kuşa yem etme
güzeldi gözleri, elleri
güzeldi yüreği
bir güldü bembeyaz
gülüverirdi…
Don KİŞOT derdik ona
atını haksızlığa
sürüverirdi..
Haddim değil dostlarıma nasihat
Gönül diyor şu üç şeyi unutma
Sevgi, doğa, emek bunlara dikkat
Rehberin olsun dost yabana atma
