İğneli Şiirler

İğneli şiirler sayfamızda ünlü ve amatör şairler tarafından yazılmış en güzel iğneli şiirleri kısa olarak bulabilirsiniz.

İğneli şiiri

Anam babama aşık olmuş,
Babam da anama.
Gezelim bu çarşamba demiş babam.
Sur-dişli anam, öyle şık bir fistanı yok,
Ablasının nişanlığını istemiş ödünç,
Teyzem daha toplu, oturmamış üstüne entari,
Teyelle, iğneyle ayarlamışlar üstüne anamın.
Babam, kavilleri üzre, gelip topkapı dışındaki evlerine,
Anamı alıp, kaç bir tiramvaylan aktarma,
Bebeğe götürmüş o afroditi
Bebek sırtlarına çıkmışlar.
Babam oturtmuş anamı çayıra,
Denizi göstermiş,
İyi şeylerden söz etmişler,
Derken öpecek olmuş anamı,
Anam çoktan razı.
Babam el atınca orasına, burasına,
Fistanda ki iğneler batmaz mi eline!
Ay! Demiş bağırmış babam…
O gün, o çayırda, o an
Düştüğüm için ben anamın imgelemine,
Yaşamda da, şiirde de
Böyle iğneli konuşmaklığım.

Can Yücel

—-

Gidiyorsun demek, yolun açık öyleyse şiiri

Sen, dualarımda ve gözyaşlarımda kalacaksın.
Ve bu gönülde hep sır olarak saklanacaksın…
Bana offf çektirme hadi,
Veda etmene dayanamam!
Bilirsin ben bu sevdaya çok hasret kalmıştım…
Sen de buldum derken kaybetmeye dayanamam.
Hadi git yıkılışımı görme…
Arkandan bu sevdaya yas tuttuğumu bilme…
Gözlerimi kapayarak,
Sustuğumu ve bu kalbin mühürlü olduğunu bilme…
Hastalanıp bir gözyaşımda keşke…
Diye seslendiğimi bilme…
Yolun açık olsun!
Gittiğin yerde kendine dikkat et…
Herkes benim kadar sevemez seni,
Şunu da unutmadan,
Bana bir tek söz söyle;
Beni hiç sevdin mi?

…

Susuyorsun, peki öyle olsun!
Hadi git artık dayanamıyorum bu ayrılığa!
Bana bıraktığın bir kaç fotoğrafını da al…
Orda, masamın üzerinde duruyorlar!
En sevdiğim kuru gülümü de yanına al…
Ona iyice dikkat et olur mu!
Hatırlamazsın;
O gülü sana ben almıştım…
Neyse boş ver…
Düşünme beni, ben iyi olmaya çalışırım…
Ama sen…!
Hadi bakma bana acıyan gözlerle!
Anlamıyor musun,
Izdırap veriyorsun burada kaldıkça…!
Hadi git silmeden gözyaşımı,
Git gelme!
Kaldıramaz bu yürek bir daha …
Git ve geri dönme…
Dönsen de zaten beni bulamazsın!
Bu hasrete dayanamam, sen de biliyorsun…
Ama sen git yolun açık olsun!
Sen benim gözyaşlarımda

Ve yüreğimde saklı kalacak bir sırsın…
Gidebilirsin.

—-

Beni nereye koyuyorsun şiiri

Beni nereye koyuyorsun söyle?
Neresinde yaşıyorum yüreğinin?
Var mıyım senin için,
Gecelerinin masalsı düşü ben miyim
Yoksa kendin misin?…
Beni sığdırabiliyor musun içine?
Hangi yana baksam tünel;
Sonsuz uçurumlar gibi dipsiz ve kuyu
Hani içinin aynasıdır ya sevdiğin,
Benim aynamda karanlık aksetmekte…
Öyleyse anlarım ki ben de yokum sen de.
Beni nerede yaşatıyorsun söyle?
Cennetin miyim senin,
Amber kokulu bahçelerinde gezindiğin?
Yoksa kaybolduğun kör kuyun mu,
Dehliz yalnızlıklarını yitirdiğin?
Artık anlamsız geliyor tüm sorular
Yanıtlarını bir gün verecek olsan bile
Ben de bir şeyler buram buram,
Ben de çok şey ılık ılık,
Ben de sen acıtarak, kanayarak eksiliyor…
Ben seni bunca zamana ağırlayamazken ruhumda
Aitsizliğim çaresiz çoğalıyor…
Ve görüyorum aynada yüzü silinmiş suretimi
Sen bende her şeysin belki ama
Ben sende yitiyorum için için…
Beni nerelerde arıyorsun öyle?
Yüreğine sor bir de
Mutlaka cevabı gelecektir sessizliğinin..

—-

Sen şiiri

Uykusuzluk nedir bilir misin?
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı?
Gözlerini tavana dikip, düşündüğün oldu mu bütün gece?
Ve bütün bir gün, belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Gelmeyince, seni aramayınca, ölesiye ağladın mı?
Sonra çekilip en kuytusuna yalnızlıkların, dev bir ağacın altında ölmeyi,
bir teselli aramayı ,ıssız parklarda, tenha sokaklarda,
deli divane yollara düşüp, yaşlanmış bir köpek gibi,
eskimiş bir gömlek gibi, atılmış hissettiğin oldu mu?
Sevmekten, günler, geceler boyunca yürümekten, yüreğin hiç yoruldu mu?
Sen !
yalnızlığın acısını bilir misin?
Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına?
İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı?
Bütün gururunu çiğneyip, sevdiğinin geçtiği yollarda,
bastığı toprakları eğilip öptün mü?
Sen !
Çaresizlik nedir bilir misin?
Sen !
Yokluk nedir gördün mü?
Yanan başını duvarlara vurup,
parçalamak geldi mi içinden?
Sen !

—-

Seni sorana ne diyeceğim şiiri

Ayırdın elimden iki elimi
Ben sensiz hayatı neyleyeceğim
Sevenler terk etmez sevdiklerini
Seni soranlara ne diyeceğim.

Beni bırakıpta gitti diyemem
Aşkımız bir anda bitti diyemem
Seni sorarlarsa cevap veremem
Söyle ben onlara ne diyeceğim.

Hayati seninle tanıdım gördüm
Sevmeyi seninle öğreniyordum
Senden ayrılığı beklemiyordum
Seni soranlara ne diyeceğim.

Beni bırakıp ta gitti diyemem
Aşkımız bir anda bitti diyemem
Seni sorarlarsa cevap veremem
Söyle ben onlara ne diyeceğim.

—-

İğneli dost şiiri

İster ki herkes ölsün
Neler besleyip büyütmüş
Gömmüştür neleri gizli gizli
Belleği sıra
İster ki herkes ölsün

Şarap olacakken sirkeye dönmüş
Üzüm suyu şaşkınlığında
Gidişi kelebek, gelişi beygir
Kişnemesi çöplük sanrılarıyla

Yollarda ipekler halılar, çağırır evine
Eli dili soylu kırmanç güzelliğinde
Tarih düşersiniz artık İsa doğmuştur
Dostluktan önce, dostluktan sonra
Arınmıştır kirlerinden insan ve dünya
Belli belirsiz bir siziyla
Dönüşte eliniz varırsa sırtınıza
Kocaman paslı bir iğne

Onların
Çimen bitmez bastıkları yerde
Sevgi buruşur

Gülten Akın