Kıymetli Şiirler

Kıymetli şiirler sayfamızda ünlü ve amatör şairler tarafından yazılmış en güzel kıymetli şiirleri kısa olarak bulabilirsiniz.

Kıymet bilmezim şiiri

Düşürmem uğruna iki damla yaş
Bu bile sana çok kıymet bilmezim
Taş artık yüreğim bu sevdana taş
Adını anmak yok kıymet bilmezim

Sanma eskilerde sanma dündeyim
Sanma bıraktığın aynı gündeyim
Artık ne aşkında ne de sendeyim
Narına yanmak yok kıymet bilmezim

Kolaydı değil mi sevene vurmak
Günahtı hep sende sözünde durmak
Eskidi uğruna hayaller kurmak
Ömrü sen sanmak yok kıymet bilmezim

Sanki sen mi verdin bana bu canı
Akıttın gözümden yaş değil kanı
Unuttum ben senli geçen her anı
Aşkına kanmak yok kıymet bilmezim

—-

Bildiremedim şiiri

Zalimin birini candan ileri
Gördüm amma kıymet bildiremedim
Hoşuna gidecek türlü haberi
Verdim amma kıymet bildiremedim

Hazan etti bağlarımı gülümü
Merhamet ettikçe verdi zulümü
Üzerine kanadımı kolumu
Gerdim amma kıymet bildiremedim

Bir avcı misali düştü peşime
Gözün dikti ekmeğime aşıma
Onun için türlü derdi başıma
Sardım amma kıymet bildiremedim

Em dedikçe zehir bastı yarama
Her sözüyle bir ok vurdu şurama
Kurbanlıksız bayramlıksız bayrama
Girdim amma kıymet bildiremedim

Garip Hakkı gülmez o günden beri
İstemem gidenler gelmesin geri
Üç eksik beş fazla eski defteri
Dürdüm amma kıymet bildiremedim

—-

Kıymet bilenim olmadı şiiri

İnsanlara sahip çıktım
Kıymet bilenim olmadı
Gelene dost diye baktım
Kıymet bilenim olmadı

Kimseye çatmadım kaşlar
Yürüttüm zor olan işler
Bilir bilmez beni taşlar
Kıymet bilenim olmadı

Taşları yonttum elimle
Zehiri yuttum dilimle
Savaş ettim çok zalimle
Kıymet bilenim olmadı

Sözüm sözdür, özüm pakça
İşlere baktım hep hakça
Ben yardıma koştum, çokça
Kıymet bilenim olmadı

Ayak oyunu yapmadım
Makamlara hiç tapmadım
Kendi özümden kopmadım
Kıymet bilenim olmadı

Çobanoğlu olmaz dargın
Su akacak olsun argın
Olunmaz mı dosta sargın?
Kıymet bilenim olmadı

—-

Bir vefasız yüzünden şiiri

Bu günlerde başım,dumanlı yine,
Kıymet bilmez,bir vefasız yüzünden.
Hep geliyor acım,acı üstüne,
Kıymet bilmez,bir vefasız yüzünden.

Günüm yıla döndü,yılım bir asır,
Yastığım taş oldu,yorganım hasır,
Gözümün yaşından,yüzümde nasır,
Kıymet bilmez,bir vefasız yüzünden,

Sevgimi elinin,tersiyle itti,
Zannettim ömrümün,süresi bitti,
Gülümün dalında.saksağan öttü,
Kıymet bilmez,bir vefasız yüzünden.

Benim ızdırabım,büyük vallaha,
Kibirin dokunur,gayretullaha,
Adını demedim,kimseye daha,
Kıymet bilmez,bir vefasız yüzünden.

Yılları boşuna,etme bahane,
Hiç kimsenin,ömrü geçmez şahane,
Seni seviyordum,başka daha ne?
Kıymet bilmez,bir vefasız yüzünden.

Başım duman duman,yüzün ufkum da,
Güneşimi kestin,şöyle durdun da.
Ömer Çetinkaya,pejmur yurdun da,
Kıymet bilmez,bir vefasiz yüzünden

—-

Gitme şiiri

Sevgi denen suçu ben de suçu işledim
Gülleri dalından koparıp gitme.
Gönlümü zincire vurup fişledim
Kadir kıymet bilmez ellere gitme.

Elinin tersiyle kenara attın
Kalbime dermansız dertleri kattın
Kendini bilmeze, soysuza sattın
Kadir kıymet bilmez ellere gitme.

Hani yabancı bir eli tutmazdın
Boş yastığa başın koyup yatmazdın
Bensiz bir lokmayı alıp yutmazdın
Kadir kıymet bilmez ellere gitme.

Gönül pare pare ahu zar oldu
Yüreğim sitemli gözüm yaş doldu
Sayende Mansur’un gül benzi soldu
Kadir kıymet bilmez ellere gitme.

—-

İnsanlar şiiri

Topraktan var oldum toprağa döndüm,
Adıma ilk insan Adem diyorlar.
O kadar meleğe secde ettirdi,
Yinede hiç kıymet bilmez insanlar.

Çamurdu bu beden cana döndürdü,
Şeytanı cennetten nasıl kovdurdu.
Ruh verdi insana nura döndürdü,
Yinede hiç kıymet bilmez insanlar.

Muhammet mustafa nasıl korundu,
Allahın Resulü en güzel kuldu.
Şefati ile bütün ümmet kurtuldu,
Yinede hiç kıymet bilmez insanlar.

Kula yol göstermiş kur`an izinde,
Kullarım cennete girsinler diye.
Allaha isyanın bu öfken niye,
Yinede hiç kıymet bilmez insanlar.

Burakla miraca giden o idi,
O ne güzel,o ne hoş bir davetti.
Her şey insanlığa hizmet içindi,
Yinede hiç kıymet bilmez insanlar.

Kökeli ozan, ibret için derledi,
Allah verdi kullar hürmet bilmedi.
Her türlü niğmeti toprağa serdi,
Yinede hiç kıymet bilmez insanlar

—-

Yazıklar olsun şiiri

Senin için yırtındığım senelerime
Gözyaşıyla uğurladığım gecelerime
Aşkın için yazdığım dizelerime
Hiç kıymet vermedin ya yazıklar olsun

Sen yokken yanımda hep seni istedim
Dünyaları görmedim ben hep sen dedim
Tatlı bir dil dökmeni ben çok bekledim
Hiç kıymet vermedin ya yazıklar olsun

Benim senden istediğim çok mu fazlaydı
Duygularım senle geçen her gün yastaydı
Ümitlerim bir gün sağlam kırk gün yastaydı
Hiç kıymet vermedin ya yazıklar olsun

—-

Aşığım şiiri

Aklımı başımdan alıp götüren
Sarı saçlı bir güzele aşığım
Aldanma şen şakrak görünüşüme
Kadir kıymet bilen yara aşığım.

Cümle gam gasevet aldı neşemi
Hep sevgiden yan açtım yelkeni
Gülü terk eyledim sevdim dikeni
Kadir kıymet bilen yara aşığım.

Sayıklayıp durdum seni her zaman
Dokunmayın bana halim çok yaman
Yüreğim yanıyor başım da duman
Kadir kıymet bilen yara aşığım.

İçimde bir ukte bıraktı gözü
Sıcak tebessümü hem tatlı sözü
Uzaktan uzağa parlıyor yüzü
Kadir kıymet bilen yara aşığım.

Acar görsen ahvalimi nicedir,
Aşk bir muammadır bir bilmecedir,
El aleme gündüz bana gecedir,
Kadir kıymet bilen yara aşığım

—-

Nimettir o dostum şiiri

Aç birini görsen, çekinmeden eğil.
Değer ver/kıymet bil, nimettir o dostum!
Ekmek bulmaz açtır, başka bir şey değil.
Değer ver/kıymet bil, nimettir o dostum!

Buğday, un, su ve tuz, varlığın devamı.
Zenginler atarken, bulamaz avamı
Hakkım varsa helal, eylemem davamı.
Değer ver/kıymet bil, nimettir o dostum!

Ekmek kutsal nimet, başımızın tacı.
Ne canlar verilir, uğruna çok acı.
Olan kıymet bilmez, kiminin ilacı.
Değer ver/kıymet bil, nimettir o dostum!

Kimi bulamazken, kimi çöpe atar.
Kimi çaresizdir, yatağa aç yatar.
Çöplerden geçinen, hep derde dert katar
Değer ver/kıymet bil, nimettir o dostum!

Utanmaz uğruna, vatanını soyar.
Kimisi canını, hep ortaya koyar.
Ekmek istediği, bilmem nasıl doyar.
Değer ver/kıymet bil, nimettir o dostum!

Ekmek değerlidir, kıymetini bilin.
Açlıktan ağlarsa, göz yaşını silin.
Kerim der ki size, hakkı ansın dilin.
Değer ver/kıymet bil, nimettir o dostum!

—-

Verilen kıymet şiiri

Elinde varsa sen çok iyisin,
Ama eğer yoksa rezil birisin.
Ve hiç bir yerde haklı değilsin,
Bu mudur insana verilen kıymet.

Gönül işini de maddeye bağlamışlar,
Yüreğin değerini kimseye sormamışlar.
İçindeki değerleri hiç görmemişler,
Bu mudur insana verilen kıymat.

Ben içimden zenginim desen boş,
Senin o dediğin garibanda düş.
Boşuna yaz bekleme kaderin kış,
Bu mudur insana verilen kıymet.

Her kes değil elbette böyle olan,
Neler var,yüreğinde aslan yatan.
Sözün gittiği yer vicdansız olan,
Bu mudur insana verilen kıymet.

Bu dünya hepimize de yeter,
İnsanları insan görürsen eğer.
İşte o zaman yaşamaya değer,
Böyledir insana verilen kıymet.

—-

Canın sağolsun şiiri

Kolay mı demesi sevgilim unut
Bu aşkta kalmadı artık bir umut
Böyle mi söz verdin canın sağolsun
Ağlasan ne olur yasımı tutup

Sarılır gül dikene vay
Gücü gücü yetene vay
Canım kurban olsunda vay
Kıymet bilip sevene vay

Dönüp de yüzüme bakmadın bile
Adımı çıkarıp düşürdün dile
Nasıl yapabildin canın sagolsun
Sürmeden bir düşün beni meçhüle

Sarılır gül dikene vay
Gücü gücü yetene vay
Canım kurban olsunda vay
Kıymet bilip sevene vay

Üzülme birazdan çıkar giderim
Ördüğün duvara bakar giderim
Kıyamam ben sana canın sagolsun
Gözümün yaşını döker giderim

Yüreğimi gülüm söker giderim.

—-

Bağışla babam şiiri

Evlatlıkta kusur ettiysem affet
Etmezsen cehennem yol olur babam
Hatalar diz boyu yaşanan gaflet
Bağışla gönlüme yol olur babam

Senin yokluğunda çektiğim çile
Nasıl anlatılır sığmıyor dile
Kederimle yoldaş oldum bülbüle
Yaşlarım gözümde sel olur babam

Sen gittin gideli yüzüm gülmüyor
Eller senin gibi kıymet bilmiyor
Sel oldu göz yaşım kimse silmiyor
Kıymet verdiklerim el olur babam

Hasta yatağında cekerken acı
Ervahı ezelden yazılmış yazı
Şikayet etmeyip rabbim niyazı
Diyerek göçerken gül olur babam.

Kuran dolu idi imanlı göğsün
Münkir ile Nekir imanın öğsün
Cennette rahmetler üstüne yağsın
İmanla Allah’a kul olur babam

—-

Bari kıymet bilelim şiiri

Nice canlar tanıdım sözlerinin insanı
Yürekleri tertemiz hem de düzgün lisanı
Dışının görünüşü içinin has aynası
Geldi, gitti gidiyor; bari kıymet bilelim!

İyilik yaptığında arkasını aramaz
Dost bilince birini hemen gözden çıkarmaz
Bilmeden olabilir, kolay kolay kalp kırmaz
Geldi, gitti gidiyor; bari kıymet bilelim!

Nisyan ile maluldür ol hafızayı beşer
Kötülük besleyenler kendi arkını eşer
Her kim art niyetliyse, eski dertleri deşer
Geldi, gitti gidiyor; bari kıymet bilelim!

Canımız, bedenimiz, ruhumuz emanettir
Buna hıyanet etmek en büyük denaettir
Gücenmesin Yaradan, sonumuz felakettir
Geldi, gitti gidiyor; bari kıymet bilelim!