En Güzel Korku şiirleri kısa – Sayfamızda amatör ve ünlü şairlerden bu konu ile ilgili şiirleri bulabilirsiniz.
Kaybetme Korkusu
Geldiğin zaman acılarım biter sanırdım…bitmedi.
Gittiğinde çok acılar çektim, ateşlerde yandım,
Sen burdasın ama neye yarar ki,
Hala içimde o korku var.
Senden sonra da hayatım da başkaları olacak,
Ve ben aynı korku ile yaşayacağım,
Bitmedi bitmeyecek bu korku içimde,
Ben ölsemde korkular bitmeyecek.
Sen üzülme, gitsen de aynı kalsan da,
Ben hep korkuların içinde kalmışım,
Bırakmaz beni korkular, yakamda her an,
Şimdi git, kaderin neyse onu yaşa…
Hasan Can
—
Korku
Sessizce gelir korku;
Hem de ansızın, birden bire.
Bir annenin haykırışı olur,
Çığlık çığlık iner şehre.
Sessizce gelir korku,
Herkesin uyuduğu bir anda.
Bir ölüm haberi olur,
En yakın dostunun başucunda.
Sessizce gelir korku,
Saklanıp da gecenin içine.
Gözlerden yaşlar akıtır,
İnsanları takıp peşine….
Nizamettin Özel
—
Benim Dünyam
Hayali dünya, karanlık her şeyi yutar gibi,
Bu girdaba dalıp içinde sen olmasan ne olur?
Etrafını dolaşan uzun bir nehir misali,
Yanı civarında sen dolaşmasan ne olur?
Bu dünyada bağa, bahçeye uğramasan,
Gözlerin es geçse de yolunu hiç bulamasan,
Farz et ki çöl olmaya yüz tutmuş bir gülistan,
Yanı civarında sen kök salmasan ne olur?
Karanlık dünya; dert, keder, hüzün yuvası gibi,
İki damla yaş akıtmasan ne olur?
Ne olur bu dünyaya hiç bulaşmasan
Ayrı aleme dalıp yok saysan ne olur?
Uğrama böyle bir dünyaya
Belli ki korku sarmış her yanını
Belki gelen tümüyle yıkar korkusu,
Belki terk edip gider…
Belli ki üzülmek bu korku,
Nicesini kahreder.
Uğrama böyle bir dünyaya
Belli ki korku sarmış her yanını
Belli ki bu korku büyük,
Belli ki bu korku dehşet,
Belki gelene tümüyle alışmak korkusu
Belki sevmek, belki sevilmek!
Buğra Budünya
—
Korku, Koku
Korkuyu kokladım korkarak
Sonra işi kokladım
İşim korku oldu
Korktuğum ise işim
Ben şimdi;
O korkulan hastalıktan ölecek miyim
Mehmet Akif Gülhan
—
Cesaretim yok
Cesaretim yok sana bir alo demeye
Eskiden böylemiydim ya; uydururdum binbir bahane
Duramazdık birbirimizi görmeden bir gün bile
O güzel yüzünü görünce, sesini duyunca; sanki güneş doğardı içime
Şimdi cesaretim yok, sana bir alo demeye
İçimde bir korku var hep, ahizeyi yüzüme kapatırsın diye
Ne oldu bize, neler oldu sevgili yar; neden girdi aramıza durup dururken ayrılıklar
Eskiden kavuşmamıza ne dağlar mani olurdu ne uzaklıklar
Utansın! utansın bizi birbirimizden ayıran düşmanlar
Şimdi cesaretim yok, sana bir alo demeye
İçimde bir korku var hep, ahizeyi yüzüme kapatırsın diye
Seni kırdıysam eğer, ne olur beni affet
Dargınlığa tahammülüm yok, ya barış yada terket
Sevda dediğin ateşten bir gömlek,elimde olmadan giydim,neolur gel merhamet et
Şimdi cesaretim yok, sana bir alo demeye
İçimde bir korku var hep, ahizeyi yüzüme kapatırsın diye
Bu kadar naz yeter; gel ne olur barışalım
Biliyorum sende pişmansın; gel kavuşalım
O eski güzel günlere tekrar kavuştur bizi allahım
Biliyorum suçluyum seni elimde olmadan kırdım
Şimdi cesaretim yok sana bir alo demeye
İçimde bir korku var hep, ahizeyi yüzüme kapatırsın diye
Hasan Tonga
—
İçimdeki Korku
Nedensiz bir korku var içimde
açıklayamadığım ve çözemediğim
Sana söylesem bir anlamı olmayacak
Bu korkunun
Belki söylesem rahatlarım
Ama bu sefer korkuyorum
Gece çökmüş şehrin üstüne
Ben yine uykusuz bir firari
Nedensiz bir korku var içimde
Sana defalarca söylemişimdir belki
Ama bu sefer korkuyorum söylemeye
Dedim ya.?
Belki sana söylesem rahatlarım
Ama korkuyorum işte
Ayak izlerini iz sürüyorum sokaklarda
Sokaklar karanlık
İsmini haykıra bilsem gökyüzüne
Yinede anlamazsın
İçimde ki korkunun ne olduğunu
İçimde ki korkuyu sana söylesem
Belki seni kaybederim diye de
Söylemek istemiyorum
Gözlerini çekme bu sefer
Gözlerimden
Daha fazla korkmak istemiyorum
Bu puslu gecelerde
Ellerinin sıcaklığını arıyorum
Korkumu yenmeye çalışıyorum (SENSİZ)
Zaman akıp gidiyor
Ve nedensiz bir korku daha sarıyor içimi
Seni sevdiğimi, söylemek istiyorum
Ama seni kaybederim diye
Bu sefer söylemeye korkuyorum
Nedensiz bir korku var içimde
Belki sana defalarca söylemişimdir
Ama bu sefer korkuyorum işte
Seni sevdiğimi söylemeye
Atilla Kızılkaya
—
Korku Benden Ben korkudan Kaçarım
Karanlıkta gölge kovalar gibi
Korku benden ben korkudan kaçarım
Rüyalarım beni oyalar gibi
Uyku benden ben uykudan kaçarım
Renkli bir kelebek gibi renklerim
Tozlu dumanlı bir yolda beklerim
Omuzuma sorumluluk yüklerim
Roller benden ben rollerden kaçarım
Farklı bir düşünce yada kimliğim
İnsan kimliğimden yana benliğim
Ben bu dünyalıyım gerçek yerliyim
Kuşku benden ben kuşkudan kaçarım
Sorumluluk insanlığın başkenti
Duyarlılık hak ediyor hürmeti
Bir gün fermanımız verilir belki
Zulum benden ben zulumdan kaçarım
Yüreğimin erimiyor karları
DOST ŞEREF’im aşamıyor dağları
Doğa denen hayatımın bulvarı
Sansür benden ben sansürden kaçarım
Şerafettin Muş
—
İNSANLAR
İnsandan insana insanca duygu
İnsandan insana saygı kalmamış
İnsandan insana korku ve kaygı
İnsanda insancıl olgu kalmamış.
İnsanın insana saygısı para
İnsan var insancık benzer duvara
İnsandan insana sürülen kara
İnsan vicdanında sorgu kalmamış.
İnsan var insanca yaşamak ister
İnsanca bir yaşanacak yer göster
İnsanım der insanlardan bin beter
İnsanda ilahi korku kalmamış
İnsandır Etemi seninde özün
İnsanlarda varmı insanca yüzün
İnsan anlar insan düşünür sözün
İnsanda irade algı kalmamış.
İbrahim Etem EKİNCİ
Evet sıra sizde: Sizde buradakilerden farklı ve yeni Korku ile ilgili şiirinizi yazmak için aşağıdaki yorum bölümünü kullanabilirsiniz. Yada Buradan Şiir Kategorimize Dönerek Diğer Şiirleri Okuyabilirsiniz. Nazlim.net
