Ünlü Şairlerden Gurbet şiirleri

Ünlü şairlerden Gurbet şiirleri sayfamızda ünlü şairlerin gurbet ile ilgili yazdıkları şiirleri bulacak ayrıca kendinizde kendi gurbet şiirinizi ekleyebileceksiniz..

Almanya Yarası

Bu almanya bize varya efendi,
Her bir şeyi sinsi sinsi öğretti.
Türklüğümüz pasaportta küflendi,
Yetmişikibuçuk cinsi öğretti.

Parasıyla düdüğünü öttürdü,
Diyarında devesine güttürdü,
Kadere imanı kayıp ettirdi,
Lotoyu, totoyu, şansı öğretti.

Anlatmak zor bazısının halını,
Kimi tuttu yahova`nın yolunu,
Zeybekler unuttu ‘harman dalı’ nı,
Dadaşıma bile dansı öğretti.

Arif der ki; zıkkım olsun parası,
Zor kapanır almanya`nın yarası,
‘ali’ leri ‘aleks’ yaptı burası,
‘hasan’ ın yerine ‘hans’ ı öğretti.

Ozan Arif

—

ANADOLU ÇOCUĞU

Alimleri,mürşitleri,
Evliyaları,yiğitleri,
Mevlanaları,Yunusları,
Kültürü ile zengin Anadolu’nun
Mütevazi bir kasabasında
Törelerine bağlı bir ailenin
Tekne kazıntısı evladı olarak
Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuğu gibi.

Her Anadolu çocuğu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Toprağın sıcaklığını,
Damarlarımdaki kanda,
İliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.

Benim de pantolonum yamalı,
Ayakkabılarım lastikti.

Şekillendirilmiş petrol ürünü
Oyuncakları bilmezdim ben;
Ağlayan bebekleri,
Ateş alan silahları.

Şeker pancarının kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onları
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandı bütün oyuncaklarım,
Kendim şekillendirirdim onları,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaşlarıma.

Yumurta satıp aldım kalemimi,
Her Anadolu çocuğu gibi;
Bir bakraç yoğurt sattım
Kitap için,defter için.

Yattığımda şükrederdim Allah’a;
Anadolu’nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz…
Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için
Okuluma gidip geliyordum;aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalı da gezsem
Aç değildim,çıplak değildim.
İlim deryasından içiyordum yudum yudum.

Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldığım zaman,
Pekiyi aldığım zaman,
Öğretmen başımı okşadığı zaman.

Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akşama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi tırmığı
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yanım tutmaz olurdu,
Akşam eve geldiğimde
Kıvrılırdım hemen bir köşeye.

Sabah kalkardım;
Yine dinç,
Yine çakı gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuğu gibi.

Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alanım,harman,
Lunaparkım orman,
Yüzme havuzum ırmaktı.

Her şeyim doğaldı benim;
Her şeyim,
Beşiğim doğaldı,
Kaşığım doğaldı,
Karekterim doğaldı,
Aşığım doğaldı,
Her Anadolu çocuğu gibi.

İSMAİL MALATYA

—

Dön Gel Yârim Almanya’dan

Akdereler durgun akar
Gök çayırlar çiğdem kokar
Yavruların yola bakar
Dön gel yârim Almanya’dan

Kimselere hor bakmadım
Boynuma inci takmadım
Elime kına yakmadım
Dön gel yârim Almanya’dan

Yağmur yağar kar sepeler
Görünmez dağlar tepeler
Pas tuttu gümüş küpeler
Dön gel yârim Almanya’dan

Bunca sabır bunca emek
Benim bahtım bu mu demek
Zor geliyor yol gözlemek
Dön gel yârim Almanya’dan

Bakarım yollar toz olur
Morca dağlar boz boz olur
Yiğit yurdundan yoz olur
Dön gel yârim Almanya’dan

Mektup getirmiyor posta
Hasret kalma eşe dosta
Ne olursun agustosta
Dön gel yârim Almanya’dan

Anam babam duacıdır
Yârim başımın tacıdır
Yurt hasreti çok acıdır
Dön gel yârim Almanya’dan

Kırılsın feleğin çarkı
Issız kodu evi barkı
Neme gerek elin mark’ı
Dön gel yârim Almanya’dan

Aş da gel Balkan Dagini
Yeniden belle bagini
Öp vatanin topragini
Dön gel yârim Almanya’dan

Hasan Turan dertli söyler
Gamlı gönül köşkü neyler
Issız kaldı bizim köyler
Dön gel yârim Almanya’dan

Hasan Turan

—

Göçmen

sevdiklerimin başında bir bilmediğim
görmediğim özlemediğim özlediklerimin başında
yurdum olmadan sıladayım
kimsem ölmeden yasta
yollarda gözlediğim ne
mektuplarda beklediğim ne
nereden sürmüşler beni buralar nere
buralar nere, buralar nere
bir bildiğim olmalı, bilmez olmuşum
bir derdim olmalı, gülmez olmuşum
buralara konmuş göçmen olmuşum
bir derdim olmalı, gülmez olmuşum

Bülent Ecevit

—

GURBETE SİTEM

Yollarını santim santim dolaştım
Her bölgende dua ettim el açtım
Buna rağmen hep benimle uğraştın
Ben yaşlandım sen bitmedin be gurbet

Geçti ömrüm asvaltlarda şosede
Uyukladım koltuklarda masada
Her türlü vasıtaya bindim isede
Ben yaşlandım sen bitmedin be gurbet

Bu kadar ızdıraba neydi vesile
Yetmedimi sence çektiğim çile
Usandım dolaşmaktan ben elden ele
Ben yaşlandım sen bitmedin be gurbet

Nedir bana kinin böyle hunharca
Böldün ailemi hep parça parça
Mahsur kaldım otellerde aylarca
Ben yaşlandım sen bitmedin be gurbet

Göstermedin rahat yüzü hiç son günlerde
Sebebi sen oldun çok kaldım darda
Sıkıntılar çektim yağmurda karda
Ben yaşlandım sen bitmedin be gurbet

Saçlarım ağardı yüzüm kırıştı
Büyüdü çocuklar nesil değişti
Günler,aylar,yıllar hep geldi geçti
Ben yaşlandım sen bitmedin be gurbet

NİZAMETTİN ELMA

—

Özledim

“Bu yıl da gidemedim babamın, köyüne.
Adana’nın sarı sıcağı amansız…
Özlem duygularımla ‘Özledim’ demişim.”

Yüregimde kaynar oldu pinarlar
Gölgesine baş koydugum çinarlar
Dallarina güvercinler konarlar
Vatanimin kuşlarini özledim

Dilegimi esen yele buyurdum
Hasretimi kayalara duyurdum
Gölgesinde mişil mişil uyurdum
Hayal hayal düşlerini özledim

Bu duygular çocukluktan beridir
Beni böyle erim erim eridir
Babamin dedemin dogum yeridir
Topragini taşlarini özledim.

Dügünler oldu mu gelin indi mi
Mevlüdü okundu yemek yendi mi
Aranizda saniyorum kendimi
Sofrasini aşlarini özledim

Nazi sitem gelmez boyun egenin
Dostlar varsa bize bir yer begenin
Emmi dayi baci kardeş yegenin
Gözlerini kaşlarini özledim

Yillar var ki Aşudu’ya hasretim
Hayallerim yetim hallerim yetim
Bu sene gelmekti benim niyetim
Şu gönlümün eşlerini özledim

Hasan Turan bu güzellik nerde var
Gögü berrak yildizlari pirildar
Köpük köpük ak sulari şirildar
Şelalenin başlarini özledim.

Hasan Turan

—

Soğuk Suyla Yuyar Seni Bu Gurbet!
Gülmez gurbet elde garibin yüzü!
Daima yaşlıdır kurumaz gözü!
Gönül yaralıdır çekilir sızı!
İnsanı yârensiz koyar bu gurbet! …

Nedir hâlin diye soranın olmaz!
Ağlarsın gözyaşı silenin olmaz!
Can bedenden uçar bilenin olmaz!
Soğuk suyla yuyar seni bu gurbet!

Gurbet elde yitip kaldın be İrfan!
Artık anan yok ki gözyaşı döksün!
Üstelik kabrine yok bir taş diken!
Geçmişini hiçe sayar bu gurbet!

Hızır İrfan ÖNDER

—

Hırs

Gurbet çalışmak demektir
Dedi, hem de gece-gündüz
Çok çalıştı, çok kazandı
Az harcadı, çok biriktirdi
Hele bir dönelim memlekete
O zaman görsünler beni, dedi
Yıllar hep böyle geçti
Az yedi, çok biriktirdi…

Geçenlerde bir kapalı kutu içinde
Memleketine götürdüler onu
Herkes gördü de vah etti
Yazık, o göremedi

A. Erol Göksu

—

Son Çağrı

Kan çok eski bir ırmak
Bütün köprüler yıkık
Sessizlikte ses korkak
Ağ örüyor karanlık

-Güneşin benim- derdin,
Doğacaksan doğ artık!

Aşk, çok eski bir bahçe
Bıçak bıçak hıçkırık
Gülleri ben suladım
Ben’de kaldı kuraklık

-Yağmurun benim- derdin,
Yağacaksan yağ artık!

Biz, o iki eski kuş
Nedendir bu uzaklık?
Tüm ormanlar kaybolmuş
Kör kuyuda bir çıkrık

-Kaderin benim- derdin,
Güleceksen gül artık!

Söz, çok eski bir çalgı
Sularda titrer kayık
Ben mızrapları kırdım
Sen de kov gitsin, kıtlık…

-Umudun benim- derdin,
Geleceksen gel artık!

Bahaettin Karakoç

—

Ben Orada Sen Burada

Ben orada öldüm en çok orada bilmezsin
Orada zaman buruşmuş bir eski resimdi
Orada sen yoktun, gözlerin belli belirsiz
Koptum oradan, bir kırık heykelim şimdi

Bir kolum derin denizlerde tek başına
Ayaklarım çöllerde kum tepelerinde gömülü
Alıp götürür saçlarımı bir soğuk rüzgâr
Ben orada öldüm, en çok orada bir başka türlü

Hiç bende değilsin, burada yoksun ki
Orada var mısın, ya da ben yok muyum
Tek değiliz seninle, bütün olmadık hiç
Şimdi nerdeyiz nasılız bilmiyorum

Orada akşamlar daha çok serin
Ben bu kadar değilim, bu kadar yıkık
Sarhoşum, kederliyim, yoksulum, sensizim
Orası sisler içinde orası karanlık.

Bensiz olduğun yerde değil mi en güzelsin
Bensiz olduğun yerde söyle şarkılarını aşkın
Bir mermeri al, yont, şekil ver ona benden
Bir günah işlercesine sessiz ve dalgın

En iyisi sen burada kal, hep burada
Ellerinle kal, dudaklarınla, gözlerinle
Tut ki bütün renkler senin mavi kırmızı
Burada her şey sen nasıl istersen öyle

Bir büyük ayna duvarlar çok büyük
Orayı düşünme hiç burada soyun
Utandır duvarları pencereleri, kapıları
İki yalnızız şimdi anlıyor musun

Var sandığın sen sen değilsin bir başkası
Benim anlasana benim o yok dediğin
Sabahları bir serin havayım içine dolan
Benim akşamları pencerende beklediğin

Hiçbir şey bilmiyorum, sen anlıyorsun
Senin bilmediklerini anladığım gibi
Güzel, parmaklarının değdiği bir şey
Sensizlikler içinde seninle olmak iyi

Orada bulutlar yağıyor paramparça
Orada ağlayan dağlardır göğe en yakın
Orada sen yoksun, orada bir şey yok
Orada kan ve ölüm, orada yangın

Ü. Yaşar Oğuzcan
—

Gurbet Elde Baş Yastığa Gelende

Gurbet elde baş yastığa gelende
Gayet yaman olur işi garibin
Gelen olmaz giden olmaz yanına
Siyah toprağıyla taşı garibin

Yazık oldu şu Garib’in haline
Doymak olmaz lezzetine tadına
Her geldikçe yarenleri yadına
Dinmez asla çeşmi yaşı garibin

Gurbet ele garip giden bilinmez
Ağlayınca çeşmi yaşı silinmez
Garip nedir halin diye sorulmaz
Bulunmaz yareni eşi garibin

Gülmez nere gitse garibin yüzü
Kirlidir yakası yaşlıdır gözü
Açmaz bir yol kimseye gizli sözü
Muhabbettir hep sırdaşı garibin

Gurbet elde ben Garib’e kim baksın
Anam yoktur gelip gözyaşı döksün
Sanem yoktur mezarıma taş diksin
Bir çalıdır mezar taşı garibin

Aşık Garip
—

Gönül Gurbet Ele Çıkma

Gönül gurbet ele çıkma
Ya gelinir ya gelinmez
Her dilbere meyil verme
Ya sevilir ya sevilmez

Yöğrüktür bizim atımız
Yardan atlattı zatımız
Gurbet ilde kıymatımız
Ya bilinir ya bilinmez

Bahçemizde nar ağacı
Kimi tatlı kimi acı
Gönüldeki dert ilacı
Ya bulunur ya bulunmaz

Deryalarda olur bahri
Doldur ver içem zehri
Sunam gurbet elin kahrı
Ya çekilir ya çekilmez

Emrah der ki düştüm dile
Bülbül figan eder güle
Güzel sevmek bir sarp kale
Ya alınır ya alınmaz

Erzurumlu Emrah
—

Gurbet

Dağda dolaşırken yakma kandili,
Fersiz gözlerimi dağlama gurbet!
Ne söylemez, akan suların dili,
Sessizlik içinde çağlama gurbet!

Titrek parmağınla tutup tığını.
Alnıma işleme kırışığını
Duvarda, emerek mum ışığını,
Bir veremli rengi bağlama gurbet

Gül büyütenlere mahsus hevesle,
Renk renk dertlerimi gözümde besle!
Yalnız, annem gibi, o ılık sesle,
İçimde dövünüp ağlama gurbet!..

N. Fazıl Kısakürek
—

Gönlündeki Gurbet

Dost ülkeler duman duman önümde
Dağların alnında gurbet yazılı
Göv göcekler firez oldu gönlümde
Çamların dalında gurbet yazılı

Ilgıt ılgıt yeller eser ovadan
Kuşlar tüm tedirgin kalkar yuvadan
Özümüz gövünür yanık havadan
Sazların telinde gurbet yazılı

Gene yanar oldu bağrımın başı,
Nasıl söner bu sevginin ateşi?
Oğuzlar soyunun savaş yoldaşı
Atların nalında gurbet yazılı

Bir canım olsa da yurt için versem
Ufka nakış nakış kanımı sersem
Kalk gardaş sılaya gidelim desem
Ötüken yolunda gurbet yazılı

Abdurrahim Karakoç
—

Gurbet

Gurbet o kadar acı
Ki ne varsa içimde
Hepsi bana yabancı,
Hepsi başka biçimde.

Eriyorum gitgide;
Elveda her ümide.
Gurbet benliğimi de
Bitirmiş bir içimde.

Ne arzum, ne emelim…
Yaralanmış bir elim
Ben gurbette değilim,
Gurbet benim içimde.

Kemalettin Kamu
—

GURBET ELDE

Ne dost vardır, ne arkadaş
Geçmez günler gurbet elde
Kahrolursun yavaş yavaş
Geçmez günler gurbet elde

Gönlün kırık, küskün olur
Dudakların suskun durur
Sıla senin tutkun olur
Geçmez günler gurbet elde

Yabancıdır bakan gözler
Uzanmaz ki sırta eller
Çektiğini bilemezler
Geçmez günler gurbet elde

A. Erol Göksu

Evet sıra sizde: Sizde buradakilerden farklı ve yeni Gurbet şiirinizi yazmak için aşağıdaki yorum bölümünü kullanabilirsiniz. Yada Buradan Şiir Kategorimize Dönerek Diğer Şiirleri Okuyabilirsiniz. Nazlim.net